Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Ben şahsen ikisinden de güzel bir indirim bekliyorum.
Şöyle %50sinden.

;childgirl;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Bende bende %40 a razıyım.

;cadı;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Kulaklarım hep çınlıyor zaten ;xD;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Benim mesaim 18:00'de bitiyor. İşten çıkıp gelmem falan, buluşmak zor olur. İlk konuştuğumuz zamanlar olsaydı bu kadar erken kararmıyordu hava. Sokaklar şimdi ıssızlaşıyor. Sokakların bin bir türlü hali var, açıkçası geç saate kalmaya tedirgin oluyorum. İş çıkışı geç olur. Yoksa seninle buluşmayı istiyordum çok. :(

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Bende gündüzdeyken 18.00 çıkıyorum. Çok kalamayız zaten 1 saat falan. Amaç tanışmak.
Ama korkuyorsan hava kararıyor falan diye farketmez sonra görüşürüz.

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Kulaklarınız çınlamasın Fiona hanım.

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Deneyip almak en güzeli, baktın beğenmedin bırak çık.
;dans;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Anlaştık cem ipekçi :D @Jön TüRk

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

https://www.youtube.com/watch?v=EdKqXAkw8Uw kazağa tepkim.

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

@Dua ' forum hayatımın merkezinde değil. Görünen belki öyle ama değil.
Ben hayatımın her alanında böyleyim, sorumluluk alıyorsam hakkını veririm. Eğer burada bana güvenip, bu rankı verdilerse, bende sadece üye gibi takılamam, böyle düşündüğümden sanırım öyle görünüyor. Kendi önceliklerime gelirsek, önceliğim burası olamaz katiyen.

İş hayatımda bu şekildedir. İşlerimi aksatmadan kendi planlamamla işlerimi de yapıyorum, foruma da bakıyorum. İş hayatımda da mükemmeliyetçiyim ama hayatımın merkezinde değildir. :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Yok, yanlış anlaşılmışım :)
Hayatının merkezi zaten olamaz, çalışan biri olarak reeal hayatın zorluklarına da deyinecek olursak.
Bir zamanlar bende senin gibi verilen rankın sorumluluklarını iliklerime kadar yaşayan biriydim demek istedim. Yeri geldi moderatör de olduk yeri geldi forum da kurduk. O bambaşka bir sorumluluk bilinci zaten. Ve ben bu yorumu kötü anlamda değil güzel anılarımı hatırlayarak yazdım sana ;alkış;
Herkes, hele ki şu zamandaki gençler sorumluluktan çokça kaçar oldular, kadir kıymet bilmemekle birlikte emek nedir bilmeyenler çok. Senin güzel kalbini ve karakterini burdan hissedebildiğimi yazmak istemiştim :) Niyetim asla kötü değil, yanlış anlaşılmaya yol açtıysam kusura bakma ;rahat;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Yok alınarak zaten açıklamadım, kötü bir niyetinin olmadığının farkındayım ;tebessüm;
İlk kelimelerinden sonra sadece "hayatının merkezi" şeklinde söyleyince, o kısım yanlış anlaşılabilirdi. Garanticiliğimden açıklık getirmek istedim :)
Mesela konu kasanlar oluyor ama amaç konu kasmak onlarda, konu içeriğine özen göstermeden düzensiz açıyorlar.

Açıklama huyum var benim, uzun da yazarım çok bazen.
Uzun yazma konusunda @Regex'i de geçtim, ondan daha uzun yazıyorum :D
Cidden yanlış anlaşılma yok, garanticilik huyumdan tamamen <3 ;çiçek;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Zaten hayatı bu kadar ciddiye alma, inan ki değmiyor ;hediye;
Hayat biz küçükken daha güzeldi bence ;dans;
Bazen büyümek beni kızdırıyor :D

@Regex konuyu muhabbete çevirdin, bak @Zeze kızar bize sonra :)
Gel burdan yaz ne yazcaksan ;öğğ;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Laa noliii

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Değmiyor da, ben fazla duygusal ve yufka yürekliyim sanırım. Eskiden insanlara hep iyi olunca insanların kalbine dokunabileceğimi, iyi olunca kötü olanların bile iyi olabileceğine inanan biriydim. Şimdi artık insanlara olan bu inancım kalmadı. Başkalarının kalbine dokunamam belki ama kendi kalbimi koruyabilirim kafasındayım. Ama bazen koruyabiliyor muyum hayatın stresinde bazen o da olmuyor artık.

Yok ya kızmam :D Eğlence bölümü sonuçta :D
Hayat telaşında kafa dağıtmayacağız da ne yapacağız ;tebessüm;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

İşte mükemmel bir noktaya parmak bastın :)
Kimse bizim iyi kalbimizle iyi olmuyor maalesef.

Bu hayat bana en acımasız şekilde çoğu gerçeğini öğretti.
Ama iyi insan iyidir, değişemeyiz ;tebessüm;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Ama yine de hayat tecrübeleri bizi biraz olsun değiştiriyor ister istemez.
Yaşadıklarımız doğrultusunda daha ön yargılı olduğumuz olabiliyor. Bu da eskisi gibi iyi biri miyim? sorusunu sorduruyor insana :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Ben hep iyi insan olmaktan vazgeçmemeye çalıştım bugüne kadar, ama artık gerçekten yoruldum. Zaman bana umursamamam gerektiğini de öğretti. Belli bir seviyeden sonra insanlar enayilik zannediyor iyiliği çünkü.

Sonra bir baktım duvarlar örmeye başlamışım etrafıma ve hayatımdaki insanlara. Haa ama yıkıp gelmek isteyenlere de kucak açmışım :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Şu an bende böyleyim. Çocukluğumdan beri güvendiğim sevdiğim insanları sildim. Yediğimiz içtiğimiz ayrı geçmeyen insanlardı. Sonra bir baktım, benim mutluluğumu değil kendi çıkarlarını düşünüp beni ateşe atabiliyorlar. Ve yine onların istediği yolu yürümedin diye sevgiye bağlayabiliyorlar. Neymiş onları sevdiğim için sözlerinden çıkmam sanmışlar. Oysa bende diyorum ki, beni sevselerdi benim hayatımı etkileyecek bir olayın içine benim adıma karar verip sokmaya çalışmazlardı. Kendilerini haklı sanıyorlar halen.
Sildim hepsini. Şimdi onlara yakın olan kim varsa onlardan da uzak duruyorum. Nereden ne gelir güvenemiyorum.
Bende çok duvarlar ördüm. Ama o duvarları görünmez kılan şeylerde oluyor. Samimiyet gerçekten o duvarları bazen yok ediyor. O duvarları görmüyorsun bazen. :)
Hep derim hayat değil, zor olan insanlar diye :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Ama şöyle de bir durum var, o kadar masum düşünüyoruz ki bazen bu duvarı neden örmüştüm ben ya diyosun :D
Biz bu saflıkla çok yaşamayız (Kendi adıma yani) ;dedikodu;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Yemezsen büyüyemezsin dedikleri şey kazıkmış meğer.. insanları tanıdıkça :D

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Evet, insanlar başlarına gelmeden anlamıyorlar :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Sıfır sıkıntı. :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Evet ben de çok çabuk unutuyorum. Bize bir adım geldiklerinde bir de, bin adım gitme huyumuz var ;kararsız;
Bence bizde bu şans varken, çabuk ölmez, çok çekeriz
Olsun yine de buna da şükür deyip aslanlar gibi dimdik durabiliyoruz. Bakıyorsun, ne kadar güçlüymüşüm ki bunu da kaldırdım diyorsun, önüne daha sağlam adımlarla bakabiliyorsun ;tebessüm;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Bazen güçlü olmak, insanı daha da güçsüzleştiriyor. Bazen haykıra haykıra ağlamak da lazım, bazen destek almak lazım. Kendini Çok güçlü görmek de bir sebep değil maalesef.

Etin kemiğinden çekiliyor çünkü zamanla :(
Uffff dertlendim gene, bir de içme diyorsun :D ;nono;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Biz kendi kendimizi ayağa kaldıramadığımız sürece, hiçbir tedavi bizi iyileştiremez. :)
Benim şu an rutin hayat sıkıntıları dışında bir sıkıntım yok. Zamanın da çok kırıldım, incindim. Arada hatırlıyor muyum hatırlıyorum ama bugün ki bizi oluşturan da onlar değil mi?
Bazen içim çok daralır, şöyle yüksek ses müziği takarım kulağıma, ağlarım öyle hafiflerim ki. En iyi psikiyatristlerden daha iyi tedavi ediyor.

Mesela ben de ağlarken kahve içtiğimi biliyorum :D
Bende ayrı değişiğim ;tebessüm;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Ben de yakın zamanda çok büyük bir felaket yaşadım, hala daha şokundan çıkamadım. Bazen çok çıkmaza düşüyorum. Yaşamak bile anlamsız geliyor, ama hayata bağlayan sebeplerden dolayı elim kolum bağlı :)
Hayat bazen çok ağır darbeler vurur. Bu kadar güçlü olmasaydım diyorum şu sıralar :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Öyle deme güçsüz olmak insanı daha çok çıkmaza sokar.
Buradan baktığım da aklı başında, aklı selim düşünebilen birisin. Güçlü olmasaydın eğer aklı selim düşünemezdin hatta şu cümleleri kurabiliyor olmazdın bence.
Hep iyi ol <3
Hayat hep güzel insanlar çıkarsın karşına, güzel günlerin olsun hep ;çiçek;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Bazen herşeyin normal gittiğini sanarken öyle bir kaosun içinde düşüyorsun ki noluyor ya nasıl bir olayın göbeğine düşebildim diyorsun :)
Allah hep iyi günler nasip etsin.

Ben kötü biri değilim bunları neden yaşıyorum diye isyan etmek yerine şükretmeyi tercih ediyorum. Vardır kurban olduğumun bi bildiği :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Aslında mutsuzluklar yetinmeyi bilmemekten ileri geliyor. Baktığımızda belki kendimize göre öyle çok aşırı mükemmel hayatlarımız yok. Daha iyisiyle kıyaslarız hep. Ama mutlulukta biraz sahip olduğun değerlerin kıymetini bilmekten geçiyor. :)

Şu an baktığımda herkesin her şeyi var ve bir doyumsuzluk söz konusu. Ve günümüzde artık bu durum çığrından çıktı.

Farklı bir konuya geçicem ama...
Eskiden de vardı tüketim mesela fakat ben pandeminin dünyanın şartlarını ve insanların yaşam koşullarını çok değiştirdiğini düşünüyorum.

Pandemi de evde kalmak, insanları psikolojik olarak yemeye odakladı. Ve gereksiz ilaç ve vitamin alımları vs. İnsanların kimyası da bozuldu.

Bizden sonrakilerin Allah yardımcısı olsun diyorum ben. Biz yine iyi kötü bir şekilde büyüdük. Doğan çocuklar bile doyumsuzluğun içine büyüyor. Anneler sanki çocuk eksik kalacakmış gibi her şeyi alıyorlar. Çocukken benim konuşan bebeğim olmadı da eksik mi kaldım. Aksine sokaklarda büyüdüğüm için mutluyum.

Bu yüzden ne yaşarsam yaşayayım, üzüldüğüm anlar olsa da, halime isyan etmeye utanıyorum açıkçası :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Evet, çok haklısın. Bilmiyorum biz de ebeveyn olsak belki bu şekilde düşüneceğiz, hiçbirşeyleri eksik olmayacak. Geçen bi arkadaşımla konuşurken söyledim şimdi de aklıma geldi. Bütün insanların "özellikle pandemiden sonra" kontrollü bir şekilde psikolog muayenesinden geçmeli. Ne bilim bi kbb, dahiliye, ortapediye gidilir gibi tüm insanların belli süreler içinde psikilojilerine baktırmaları gerek. Misal yeni ehliyet alanlar, veya okula başlayanlar, evlenenler, boşananlar, çocuğu olanlar, 40 yaş üstü falan, liste böyle uzar gider ;gülümseme;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Belki çocuğum olmadığı için böyle konuşmak kolay geliyor bana bilmiyorum. Ama niyetim sevgileri tam olsun, diğer maddi şeyleri eksik olsun kafasında.
Aslında çocukların ne paraya, ne oyuncağa ihtiyaçları var, anne babalarının zamanına ihtiyaçları var. Anne-babalar çalışınca çocuklara zaman ayıramayınca hiçbir şeylerini eksik etmemek istiyor. Ama eksik olan aslında anne-babanın varlığı. Şu an böyle düşünüyorum umarım bende zaman ayırabilirim çocuklarım olduğunda, elimden geldiğinin fazlasını yapmaya çalışıcam bu konuda.

Söylediklerinde çok haklısın, psikolojik tedavi şart. Pandemi cidden bizi bozdu. Covidin tehdidi ayrı, evde alışılan o home office çalışma şartlarının, hareketsiz yaşam tarzının bıraktığı sağlık tehdidi ayrı, bir de psikolojik etkisi ayrı.

Böyle işte valla işimiz zor :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Kesinlikle aynı düşüncedeyim, bende 16 yaşımdan (lise bittiğinden) beri çalışıyorum. Prim sürem doldu o derece :D
Şimdi de istiyorum ki bir çocuğum olunca herşeyi arkamda bırakıp kendi sevgimle, emeğimle büyüteyim.
Ama gel gör ki işi bıraksam herşeyden eksik kalacağız belki.
Hangisi doğru bilmiyorum.

Hayırlısı ile nasip olsun da görelim artık ;sevmek;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Bu hayat pahalılığında gerçekten çalışmakta önemli, çocukların duyguları da önemli.
İkisinden de feragat etmeden kendi ihtiyaçlarımızı ötelicez yada. :)
Hakkında her şeyin en hayırlısı, en güzeli olsun ;gül;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Emin, hepimiz için hayırlısı ne ise o olsun :)
Seninle sohbet etmek güzel ;dans;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Seninle de sohbet etmek çok keyifli ;kalbim;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Bu arada eski bir forumcu olarak, yardımcı olmamı istediğin bir durum olursa elimden ne geliyosa destek olmaya çalışırım.

Eski hevesim yok sadece ;uğurböcegi;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Varlığın yeter bence <3

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

@Regex kardeşim nerde benim ya, hiç sesi çıkmıyor ;beğenmedim;