
İnsanın için de hep bir his vardır,
Ne olduğunu bilmediği,
Çözüm aradığı,
Bulduğunu sandığı,
Ama hep başa döndüğü...
Bazen çocuklar gibi çok mutlusundur,
Bazen de mutsuzluğun dibindesindir.
Hiç bir çözüm,
Hiç bir çare,
Derman olmaz sana.
Aslında bir derdin yoktur,
Ama bazen senden dertlisi de yoktur...
Kaçarsın,
Saklanırsın,
Bazen kendine bile anlatamazsın !
Çünkü bir kere taşarsa nehir,
Çağlamadan durulmaz;
Deler dağı taşı...
Bir kere yandı mı gönül,
Yakar kavurur her yeri...
Korkarsın aşık olmaktan,
Aşk olmaktan,
Aşk'a teslim olmaktan...
En çok da yanmaktan,
Yakmaktan,
Küle dönmekten...
Kelebek misali,
Merak edersin ateşi,
Ne yanmayı göze alabilirsin,
Ne de vazgeçmeyi...
Zeze / 14.01.2020