Küçük İtfaiyeci

İpim, baltam belimde,
Uzun kancam elimde.
Borazanım dilimde,
İtfaiyeciyim ben.

Sarsa yangın bir evi,
Görürüm ben o deyi.
Söndürürüm alevi,
İtfaiyeciyim ben.

Merdivene çıkarım,
Hortumla su sıkarım,
Yanan yeri yıkarım,
İtfaiyeciyim ben.

Hakkı SUNAT

YANGIN

Öyle büyük afet ki,
Düşmanıdır insanın,
Evin, barkın, okulun,
Fabrikanın, ormanın.

Tehlikedir her zaman
Soba, benzin, tiner, gaz,
Sanki bomba gibidir
Patlamasın hiç tüpgaz.

Elektrik kontağı ve
Sigara izmariti,
Almalısın önlemi
Geçirmeden vakiti.

Hazır olmalı her an
İtfaiye yerinde,
Haber verilir hemen
Yangın görüldüğünde.
Atila Çakıroğlu

YANGIN VAR

Çevrildi sıfır sıfır,
Bir ses dedi: Çabuk yangın !
Arazözler hazırlandı,
Dan, dan dedi sesi çanın.

Çatısından alev almış
Eski bir köşk kavruluyor,
Çatır, çatır çatırdayan
Duvar, tavan devriliyor.

Pencerede bir anne var,
“Yavrum, yavrum”, diye ağlar
Çılgın gibi bağırırken,
Yıkılır kalın duvarlar.

Arazözler yetişince,
Hortumlar, sıktı suyu,
Harcandı hep birer birer,
Sarnıç, depo, havuz, kuyu.

Bir tarafta can pazarı,
Her tarafı sarmış alev !
Bir de genişlerse yangın
Korku dolaşır ev ev.

Yangın için dikkatli ol,
Kibrit yakma, çakmak yakma.
Tutuşturma kağıt mağıt,
Karşısına geçip bakma.

Bir kıvılcım yangın demek,
Yangın ise bir felaket.
Elde değil olmaması,
İtfaiye var bereket.

Mümtaz Zeki TAŞKIN

YANGIN

Ateşle oynamışlar,
İki kardeş bir ara.
Odalarını sarmış,
Dumanlar kara kara.

İtfaiye gelmiş de,
Söndürmüş bu yangını.
Tutuşan yuvaları
Olmadan kül yığını.

Bütün oyuncakları,
Birer birer yanmışlar.
Yavrucaklar korkudan,
Düşünüp hastalanmışlar.

Doktor ikisine de,
Yetiştirmiş ilacı.
Yangınlar ölüm gibi.
Pek acıdır, pek acı.

Tevfik ÖZBEN

YANGIN

Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
“Yangın vaar!” diye inlerdi.
O, ne korkulu günlerdi
Çoluk, çocuk, hoca, hacı,
Bir o kadar tulumbacı,
Takır takım koşarak,
Yangın yerine giderdi.
Çoğu kez onlar gelmeden,
Yangın evi kül ederdi.
İtfaiye kuruldu da
Yangın derdi sona erdi.

Mehmet Necati ÖNGAY

YANGIN

Korkuludur ateş aman
Sıçratmayın hiçbir zaman,
Gözler bile görmez olur
Kaplayınca kara duman.

Dikkatsizlik bunun başı,
Bırakmıyor dağı, taşı.
Önlemezsem yakar geçer
Hem kuruyu, hem de yaşı.

Kurtulmanın çıkar yolu,
Kovalarım suyla dolu.
İtfaiye çabuk gelir
İşletirsem telefonu.

A.AYAYDIN

Yangın

Bir küçük kıvılcım
Alevleri hazırlar.
Dikkatsizlik sonunda
Çıkar bütün yangınlar,
Ateşte yemek kalmaz.

Elektrikle oynama!
Hep böyle yanlış işler.
Neden olur yangına.
Sönmeyen bir sigara,
Zarar verir ormana.
En büyük düşmanlıktır,
Bu güzelim vatana.

Yangın şakaya gelmez,
Dikkat edin çocuklar.
Bir kıvılcım yüzünden,
Yanabilir yuvalar.

Hülya ÖZER

YANGIN

Yangın var, yangın var,
Mahallede yangın var!
Herkeste bir koşuşma,
Pencereye üşüşme.

Alevler yükseliyor,
Sanki göğü deliyor.
İtfaiye yetişti;
Tulumba başa geçti.

İşledi yavaş yavaş,
Aldı etrafı telâş:
“Yangın tez sönecek mi?”
Yoksa büyüyecek mi?

Hortumlardan fışkıran,
Dalı, çomağı kıran,
Su, işi çabuk gördü,
Ateşleri söndürdü.

Tahsin BİLENGİL