ForumAdasi.Com - Necdet Evliyagil | Masmavi Bir İstanbul Şiiri

Işık,
Işığını yitirdi,
Tüm karanlık
Çöktü aydınlıklara;
Yaşantı,
Yaşamını bitirdi,
Gölgeler
Artık uzanamadı
Kaldırımlara.

Kaldırımlar,
Yoksun kaldılar
Aydınlıktan;
Renkler,
Birer birer ürperdiler,
Çözüldüler dallardan..
Yeşil,
Bir kıvrak hareketle
Sıyrıldı yapraklardan;
Ve bir çift gözde
Eritti rengini, yeşilini..

Mavi,
Dayanamadı hasretine yeşil’in,
Gök boşluğunca gerindi,
Serpildi denizlere,
Güzelliğini geldi
Boğaziçi’ne verdi;
Ve sarhoş bir bulutun üzerine,
Bir kuşak gibi dolandı,
Yeşil yemyeşil gözlerin ardında,
Mavi, masmavi bir istanbul vardı..

Yere çarpınca tuzla - buz olan
Bir kırılmaz bardak gibi buğulandı,
Bulutlandı İstanbul;
Artık ara da yeşille mavi’yi bul.