Şimdilerde ıssız arazinin ortasında bulunan bu sarnıçlar geçmiş dönemde hayvanların sulağı ve insanların su ihtiyacı karşıladığı yerlerden biriydi. Bu sarnıçlardan Datça’da birçok yerde görebilmek mümkündür.

Cumalı Sarınıcı: Hala aktif olarak kullanabilecek kadar iyi olan birkaç sarnıçtan biri olan Cumalı çobanlar tarafından kullanılmaktadır.

Küçük Sarnıç: Cumalı Sarnıcı’ndan sonra patika olan yolu takip ederek ulaşılan Küçük Sarnıç’ın içinde hala su bulunmaktadır. Mola sırasında elinizi yüzünüzü yıkamak için kullanılabilir.

Eştengil Sarnıcı: Eştengil Ovasında, Knidos’un arka kısmında bulunmaktadır. Çobanlar hayvanlarını buraya getirip bırakırlar ve aradan geçen birkaç gün sonra tekrar gelip götürürler. Diğerlerinden daha farklı görünen sarnıcın Roma döneminden kaldığı tahmin edilmektedir.

Kızılova Sarnıcı: Diğer sarnıçlarla benzer şekilde yapılmıştır. Hızırşah’taki Kartal Vadisi’nde bulunan sarnıç günümüzde kurumuştur. Bu yüzden sadece turistik amaç için kullanılmaktadır.

Palamutuk Sarnıcı: Kargı’nın arka kısmında bulunan sarnıç daha geçmişte her yerinde bulunan palamut ağaçlarının içinde yer almaktaydı. Bunu sarnıç içindeki figürlerden anlamak mümkündür. Diğer sarnıçlardan çok daha farklı olan Palamutluk Sarnıcı, oldukça yüksek ve yassı taşlar ile yapılmıştır.