Çok acıkan kişiler ne bulursa yerler. Hatta kuru ekmek parçası, onlara bal ile kaymak gibi gelir. Canı yanan kişi de şuurunu geçici olarak kaybedip can acısıyla ağzına gelen her (kötü) şeyi söyler. Tıpkı bunun gibi, geçim sıkıntısı çeken kişiler, hangi geçim yolunu bulsalar ona sımsıkı yapışırlar; iyi-kötü demezler. Keza canı yanan kişiler de sözlerinin kötü sonucunu düşünmeden ileri-geri konuşur, suçlamalarda bulunurlar.
Temkinli hareket edilmesi gereken hâllerde ve fevri davranmamak gerektiğini tavsiye amacıyla söylenir.