Kişilerin benlikleri daima ön plandadır. Kendi canımız daima başkalarının canından önemlidir. Önce kendi varlığımız, sonra başkaları için çaba sarf ederiz. Bunun içindir ki başkasının başına gelen bir felaket o anda bize pek tesir etmez; ama aynı felaket bizim başımıza gelirse, dünya yıkıldı sanırız. Kendini, en yakınlarına bile tercih eden kişiler hakkında söylenir.