Her anne baba çocuklarının rahat, huzurlu ve iyi bir hayat yaşamasını ister. Bu bakımdan birçok fedakârlıklarda bulunur, kendi sahip olmadıkları imkânları bile onlar için hazır etmek isterler. Bu gayret onları zaman zaman sıkıntılara sokar, güç durumda bırakır. Buna bir de evlatlarının problemleri ve yaptıkları hatalar eklenince âdeta evlât için üzüntü duyulmayan bir zaman bulunmaz. Çocuğun doğumunda başlayan bu özveri, ta anne-babanın ölümüne dek hayatın her safhasında sürer gider.
Çocukları yüzünden sıkıntı ve dert çeken anne-babalar tarafından teselli veya yakınma sözü olarak söylenir.