Toplumda bazı kişiler vardır ki tembellikten uyuşukluk ve hareketsizlikten hoşlanırlar. Bir işe yaramış olmak, onları âdeta tedirgin eder. Gamsız ve rahat insanlardır. Ama böyle bir felsefe ile hiçbir yere varılamaz, insan için önemli olan, çalışmaktır. Yatarak büyümek kavun ve karpuza hastır, insan yatmakla büyük insan olamaz.
Tembelliği huy edinenler hakkında alay maksadıyla söylenir.