|
Yanıt: Günün Şiiri
bir umud bir yarına adını çiziyordu.
bir yarın bir olur’a adını çiziyordu. binlerce belki geçiyordu geceden.. bir bekleyiş bir yitişe adını çiziyordu.. özdemir asaf |
Yanıt: Günün Şiiri
elindi senin sevgilin
her daim dilinde değildi. sonra bir şey oldu ve sen durdun sonra az da olsa zaman durdu. kıpırdamadı akrep, yel, kovan biz el eleyken susmalıydık, sustukça derinleşiyordu. bazen konuşmak çözmüyor. kopmuyor da sarılı saçların yastıktan, ne kopuyor ne de gidiyor hayal. ve kuşlar uçuyor gözlerde, görünmeyen bazen konuşmak yetmiyor. konuşmayalım. mustafa koruk |
Yanıt: Günün Şiiri
fazla kurcalamayın hayatı,
sağlığınız yerindeyse, vicdanınız temizse, yüreğiniz de güzelse.. yaşayın gitsin işte.. gerisi laf ola, beri gele.. hayat bu kadar basit bir hadise.. can yücel |
Yanıt: Günün Şiiri
"soyunun ugradigi bütün felaketlere
yas tutacak kadar uzun olsun ömrün insan kalbinin bütün afetlerini yasayasın sonsuza dek uyku haram olsun nankör gözlerine dostlarinin ihaneti, sevdiklerinin nefreti, arkadaslarinin kallesligi hayatinin zenginligi olsun arafta kalsin ruhun ve bedenin ölümün kuytusunda kalmis gölgeni yeryüzünün ve gökyüzünün bütün kötülükleri kusatsin o kadar uzun yasa o kadar uzun yasa ki görmedigin zulüm, çekmedigin kahır duymadigin acı, ugramadığın bela kalmasın o kadar uzun yasa o kadar uzun yasa ki yüreğin duyabilecegi bütün aciları gözün görebilecegi bütün zulümleri aklin hayal edebilecegi bütün iskenceleri duyasin, göresin, bilesin! o kadar uzun yasa o kadar uzun yasa ki bütün sevdiklerinin ölümlerini görsün gözlerin bütün yakinlarinin yikimlarina yansin yüregin o kadar uzun yasa o kadar uzun yasa ki ölüm senin için en büyük mutluluk olsun o kadar uzun yasa ki o kadar!" murathan mungan |
Yanıt: Günün Şiiri
kaç yıl sevilir insan...
kaç yıldan sonra unutulur... gidince mi... ölünce mi... yeni biri hayatına girince mi... kaç yıl sürer bi sevda... kaç ayrılıktan sonra vazgeçer insan sevmekten... kaç ihanet soğutur yüreği... kaç ağlamadan sonra diner öfkesi... kaç kere sever bi insan... kaç terkedilişten sonra korkar başlangıçlardan... kaç bahara aldanır... kaç geceye sığınır ve kaç şarkıya... insan kaç defa yorulur... |
Yanıt: Günün Şiiri
Darmadağın
Yahu kadın! Ben seni darmadağın seviyorum. Nedir bu derlitoplu olacağım derdi? Saçın dağınıkmış Üstün başın berbatmış Yüzün gözlerin yorgunmuş Bunlardan bana ne? Geceler boyu yüzüme gözüme bulaşan başkası sanki! Ben seni benim dağınıklığıma karışasın diye sevdim. Hangi ağacın bir diğerine karışmış kökleri düzgün ki? Hangi dağ bir öbürünün hizasında? Hangi göl kıvrım kırım değil? Hangi bulut öyle, onlar kadar dağınık? Onlar kadar güzelsin diyorum. Uzayan gölgem ol, Karanlığınla bile dokun, yeter diyorum ...Dinletemiyorum. Ahmet Bahadır Üge |
Yanıt: Günün Şiiri
bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telaş gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel, düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz! bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! ey kaz kafalılar! ey sadrazam! sevgilim on sekizinde bir kız, yürüyoruz bulvarda, sandviç yiyoruz, dünyadan konuşuyoruz çiçekler açıyor durmadan, savaşlar oluyor, her şey nasıl bitebilir bir bombayla, nasıl kazanabilir o kirli adamlar uzun uzun düşünüyor, sularla yıkıyorum yüzümü, temiz bir gömlek giyiyorum bitecek bir gün bu zulüm, bitecek bu hân-ı yağma ama yorgunum şimdi, çok sigara içiyorum, sırtımda kirli bir pardesü kalorifer dumanları çıkıyor göğe, cebimde vietnamca şiir kitapları dünyanın öbür ucundaki dostları düşünüyorum, öbür ucundaki ırmakları bir kız sessizce ölüyor, sessizce ölüyor orda köprülerden geçiyorum, karanlık yağmurlu bir gün, yürüyorum istasyona bu evler hüzünlendiriyor beni, bu derme çatma dünya insanlar, motor sesleri, sis, akıp giden su ne yapsam... ne yapsam... her yerde bir hüzün tortusu alnımı soğuk bir demire dayıyorum, o eski günler geliyor aklıma ben de çocuktum, sevgililerim olacaktı elbette sinema dönüşlerini düşünüyorum, annemi, her şey nasıl ölebilir, nasıl unutulur insan ey gök! senin altında sessizce yatardım, ey pırıl pırıl tarlalar ne yapsam... ne yapsam... dekart okuyorum sonradan... sakallarım uzuyor, ben bu kızı seviyorum, ufak bir yürüyüş çankaya'ya bir pazar, güneşli bir pazar, nasıl coşuyor yüreğim, nasıl karışıyorum insanlara bir çocuk bakıyor pencereden hülyalı kocaman gözlü nefis bir çocuk lermontov'un çocukluk fotoğraflarına benzeyen kardeşi bakıyor sonra ben şiir yazıyorum daktiloda, gazeteleri merak ediyorum, kuş sesleri geliyor kulağıma ben mütevazi bir şairim, sevgilim, her şey coşkulandırıyor beni sanki ağlayacak ne var bakarken bir halk adamına bakıyorum adamın kulaklarına, boynuna, gözlerine, kaşlarına, yüzünün oynamasına ey halk diyorum, ey çocuk, derken bende bir ağlama ilençliyorum bütün bireyci şairleri, hale gidiyorum portakal almaya ilençliyorum o laf kalabaklıklarını, kurumuş yürekleri, bireyin kurtuluşunu filan ilençliyorum o kitap kurtlarını, bağışlıyorum sonradan uzun kış gecelerinden sonra kim bilir nasıl olur her şey uzun kış gecelerinden sonra, masallarda anlatılan durup durup bunları düşünüyorum, bir sevinci bir hüzün izliyor arkadan yüreğim ipe sapa gelmez bir bahar göğü, türkçe bir yürek kısaca beklemek usandırıyor, telaşlı telaşlı bir şeyler anlatıyorum sağda solda bir otobüse biniyorum, inceliyorum bir böceği tutarak kanatlarından merakla yürürdüm eskiden baharda, o yıkıntıların ve çayırların olduğu alanlara aklıma şiiri gelirdi o yaşlı amerikalının, sonbaharı anlatan şiiri çayırlar vardı o şiirde, baharı anımsatan ne de olsa böylece yeniden hazırlanıyorum bir coşkuya, yeniden sokaklara fırlamaya kendimi atmak için bir uçurumdan balıklama büyük ve mavi bir şey izlenimi var bende, gördüğüm filmlerden mi ne bir şapka, telaşlı bir gök, sıcak yapay bir dünya anlat anlat bitmiyor, bitmiyor bendeki daüssıla bütün sevgilerimi harcayabilirim bir çırpıda, yağmurlu o yollar geliyor aklıma benzin kokuları, ıslak direkler, babamın esmer bir somun gibi tombul ve sıcak elleri uyurdum. bir de bakmışsın yeni bir film sinemada, şehirde yeni bir kız, kahvede yeni bir garson o üzgün ve sabahlıklı dururdu balkonda... şimdi ne var hüzünlenecek burda, nedir bu çatlatan yüreğimi bu telaş sanki yarın ölecek gibiyim, birazdan polisler gelecek ya da gelip alacaklar kitaplarımı, daktilomu, bu şiiri, sevgilimin fotoğrafını duvarda soracaklar babanın adı ne, nerde doğdun, teşrif eder misiniz karakola dünyanın öbür ucundaki dostları düşünüyorum, öbür ucundaki ırmakları bir kız sessizce ölüyor, sessizce vietnam' da ağlayarak bir yürek resmi çiziyorum havaya uyanıyorum ağlayarak, bir gün mutlaka yeneceğiz! bir gün mutlaka yeneceğiz, ey ithalatçılar, ihracatçılar, ey şeyhülislam! bir gün mutlaka yeneceğiz! bir gün mutlaka yeneceğiz! bunu söyleyeceğiz bin defa! sonra bin defa daha, sonra bin defa daha, çoğaltacağız marşlarla ben ve sevgilim ve arkadaşlar yürüyeceğiz bulvarda yürüyeceğiz yeniden yaratılmanın coşkusuyla yürüyeceğiz çoğala çoğala... ataol behramoğlu |
Yanıt: Günün Şiiri
beni guzel hatirla bunlar son satirlar....
farzet ki bir ruzgardim esip gectim hayatindan ya da bir yagmur sel oldum sokaginda sonra toprak cekti suyu... kaybolup gittim belki de bir ruya idim senin icin.. uyandin ve ben bittim.... beni guzel hatirla cunku sevdim seni ben herseyini.... sana sirdas oldum dost oldum koynumda agladin .. yuzune vurmadim hicbir eksikligini beni uzdun kinamadim alisiktim vefasizlıga el oldun aldirmadim... beni guzel hatirla sayfalarca mektup biraktim sana... siirler yazdim her gece cogunu okutmadim.. sakladim gunahini sevabini icimde sessizce gittim... senden oncekiler gibi sen de anlamadin... beni guzel hatirla sana unutulmaz geceler biraktim sana en yorgun sabahlar... gulusumu,gozlerimi sonra sesimi biraktim en guzel siirleri okudum gozlerine baka baka.... soylenmemis merhaba'lar sakladim her koseye vedalar biraktim duraklarda... ne ararsan bir sevdanin icinde fazlasiyla biraktim ardimda.... beni guzel hatirla dizlerimde uyudugunu dusun sacini oksadigimi usuyen ellerini isittigimi mutlu oldugun anlari getir gozunun onune alnindan optugum dakikalari.. birazdan kapini calan kisi olabilecegimi dusun sasirtmayi severim biliyorsun bu da sana son surprizim olsun simdi seninle yasanan gunleri atese veriyorum beni guzel hatirla gidiyorum.. |
Yanıt: Günün Şiiri
ben senin en çok sesini sevdim
buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi önce aşka çağıran,sonra dinlendiren bana her zaman dost, her zaman sevgili ben senin en çok ellerini sevdim bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak nice güzellikler gördüm yeryüzünde en güzeli bir sabah ellerinle uyanmak ben senin en çok gözlerini sevdim kâh çocukça mavi, kâh inadına yeşil aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil ben senin en çok gülüşünü sevdim sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran unutturur bana birden acıları, güçlükleri dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman ben senin en çok davranışlarını sevdim güçsüze merhametini, zalime direnişini haksızlıklar, zorbalıklar karşısında vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim tüm çocuklara kanat geren anneliğini nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini ben senin en çok bana yansımanı sevdim bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni... |
Yanıt: Günün Şiiri
bir şey var aramızda
senin bakışından belli benim yanan yüzümden dalıveriyoruz arada bir ikimizde aynı şeyi düşünüyoruz belki gülüşerek başlıyoruz söze bir şey var aramızda onu buldukça kaybediyoruz isteyerek fakat ne kadar saklasak nafile bir şey var aramızda senin gözlerinde ışıldıyor benim dilimin ucunda nahit ulvi akgün |
| Saat: 12:51. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.6
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Altyapı bilgilerini okuduğunuz vBulletin yazılımı ForumAdası üzerinde lisanslı kullanılmaktadır.