|
Yanıt: Günün Şiiri
nedenini bilmediğim
bir keder akıyor damarlarımdan. kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı, yüzüm ömrümün atlası, düzlükleri bunaltı , yükseklikleri korku, uçurumları yıkıntılarımla dolu bir engebeler atlası. yaşamak bir can sıkıntısı mıdır ömür hanım? |
Yanıt: Günün Şiiri
En olmazda gördüm seni
Bir ani gün gel bul beni Yıkık içimde duvarlar Tut elimden kaldır beni Yıkık içimde duvarlar Tut elimden kaldır beni Akşam üstü bir yağmurla Uğra bana ben ölmeden Kapım açık çay ocakta Gir içeri görünmeden Akşam üstü bir yağmurla Uğra bana ben ölmeden Kapım açık çay ocakta Gir içeri görünmeden Gir içeri görünmeden En dardayım gördüm seni Kaybolmuşum gel bul beni Kırık içimde aynalar Hiç olmuşum anla beni Kırık içimde aynalar Hiç olmuşum anla beni Akşam üstü bir yağmurla Uğra bana ben ölmeden Kapım açık çay ocakta Gir içeri görünmeden Dur karşımda ve gülümse Elimdeki düşsün yere Sarıl bana ve kal öyle Kokun bırak ben ölmeden Kokun bırak ben ölmeden |
Yanıt: Günün Şiiri
biliyorum sana giden yollar kapalı
üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni ne kadar yakından ve arada uçurum; insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi uyandım uyandım, hep seni düşündüm yalnız seni, yalnız senin gözlerini sen bayan nihayet, sen ölümüm kalımım ben artık adam olmam bu derde düşeli şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda; hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu; bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri rastlaşmamak için elimden geleni yaparım bu böyle pek de kolay değil gerçi… alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya; bunun verdiği mutluluk da az değil ki çıkar giderim bu kentten daha olmazsa, sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki inan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem, son isteğimi de söyleyebilirim şimdi: bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu yalvarırım onu okuma çarşamba günleri cemal süreya - sana giden yollar kapalı |
Yanıt: Günün Şiiri
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın bir sincap gibi mesela, yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden, yani bütün işin gücün yaşamak olacak. Yaşamayı ciddiye alacaksın, yani o derecede, öylesine ki, mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda, yahut kocaman gözlüklerin, beyaz gömleğinle bir laboratuvarda insanlar için ölebileceksin, hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için, hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken, hem de en güzel en gerçek şeyin yaşamak olduğunu bildiğin halde. Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı, yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin, hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil, ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak yanı ağır bastığından. 1947 Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız, yani, beyaz masadan, bir daha kalkmamak ihtimali de var. Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına, hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden, yahut da sabırsızlıkla bekleyeceğiz en son ajans haberlerini. Diyelim ki, dövüşülmeye deşer bir şeyler için, diyelim ki, cephedeyiz. Daha orda ilk hücumda, daha o gün yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün. Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu, fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu. Diyelim ki hapisteyiz, yaşımız da elliye yakın, daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının. Yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız, insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla yani, duvarın ardındaki dışarıyla. Yani, nasıl ve nerede olursak olalım hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak... 1948 Bu dünya soğuyacak, yıldızların arasında bir yıldız, hem de en ufacıklarından, mavi kadifede bir yaldız zerresi yani, yani bu koskocaman dünyamız. Bu dünya soğuyacak günün birinde, hatta bir buz yığını yahut ölü bir bulut gibi de değil, boş bir ceviz gibi yuvarlanacak zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız. Şimdiden çekilecek acısı bunun, duyulacak mahzunluğu şimdiden. Böylesine sevilecek bu dünya "Yaşadım" diyebilmen için... Nazım HİKMET |
Yanıt: Günün Şiiri
Terk etmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım, Hayın, karanlıktı gece, Can garip, can suskun, Can paramparça… Ve ellerim kelepçede, Tütünsüz, uykusuz kaldım, Terk etmedi sevdan beni… Ahmed Arif |
Yanıt: Günün Şiiri
sadece ikimize değil
bütün hayata üzgünüm fotoğraflarda bir gece hatırası öylesine yalnızım ki sanki yokum eriyor eski ben ve yeni biri olamıyorum kader sokulgan adımlarıyla gelip kıvrılıyor yüreğime hayat sakin şafakta evler gibi sanki hiçbir şey olmadı ikimiz yokuz sadece biz olan ikimiz yokuz deniz hep orada ve ağaçlar aynı düşlerinde ataol behramoğlu |
Yanıt: Günün Şiiri
o şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi, şimdi? evde mi, sokakta mı, çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı? kolunu kaldırmış olabilir, - hey gülüm, beyaz, kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi... o şimdi ne yapıyor, şu anda, şimdi, şimdi? belki dizinde bir kedi yavrusu var, okşuyor. belki de yürüyordur, adımını atmak üzredir, - her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren sevgili, canımın içi ayaklar!.. ve ne düşünüyor beni mi? yoksa ne bileyim fasulyanın neden bir türlü pişmediğini mi? yahut, insanların çoğunun neden böyle bedbaht olduğunu mu? o şimdi ne düşünüyor, şu anda, şimdi, şimdi?.. nazım hikmet |
Yanıt: Günün Şiiri
mutluluğun gözü kördür,
yalnızlık sağır. ondandır biri tökezleyerek yürür, öbürü uykusunda bile bağırır. mutluluk yalnız kendisini görür; unutur bu yüzden ilkin kendisini. yalnızlık kendi tutukluğunda özgür, boyuna bekler dönsün diye sesini. mutluluk alışır kendisine, ölümden beter; borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz. yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur; boyuna kapısına döner, açan olmaz. mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var... her ikisinin de saksılarında çiçek. biri hep başka bir renkle solar, öbürüyse ha açtı, ha açmayacak. özdemir asaf |
Yanıt: Günün Şiiri
diyorum ya hiçbir şey boşa değil
bir çiçeğin açması, yağmurun yağması bir insanın bir insanı tanıması, sevmesi hatta solması çiçeğin boşa değil konuşurken susar gibi konuşmak susarken bıçak gibi susmak bir ormanın yanışını seyretmek öylece bir gölün kurumasını boşa değil öylece nasihatler verenler teselli edenler büyük söyleyenler büyük konuşanlar sınanmamış günahın masumu olanlar sundukları yalanlar boşa değil hiçbir şey boşa değil senin benim doğmam dolmuşların dolmuş olması ve yolların azığımız sırtımızda susuz gezmemiz gönlümüzde bir deli aşkın olması boşa değil şurama iliştirdiğin ağrı boşa değil ayrılığın yazgı olması ve yoksul olmamız ve ölmemiz binlerce on binlerce ölmemiz aldanmamız yanmamız kanmamız boşa değil boşa değil gözlerin biliyorum bir sebebi var ellerin boşa değil bir sebebi var tesadüflere de inanırım sebeplere de şeytana tanrı'ya siyaha ve beyaza ben sana inanırım bu boşa değil. |
Yanıt: Günün Şiiri
kalbim
ölü mevsimler gibisin bir şeyin görünmeyen iyi yanları gibi ama bitti mevsim, bir başka yolcu yok sana fark etmez gibisin. kalbim demir masanın küfü, örtünün yırtığı camın kırığı, patlayan freni hayatımın kalbim, anla, bitti mevsim bir başka yolcu yok sana. birhan keskin |
| Saat: 12:09. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.6
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Altyapı bilgilerini okuduğunuz vBulletin yazılımı ForumAdası üzerinde lisanslı kullanılmaktadır.