Bu Aralar Adını Sıkça Duymaya Başladığımız Kaçıngan Bağlanma Nedir?
Son zamanlarda sosyal medyada ve ilişkiler üzerine yapılan sohbetlerde “kaçıngan bağlanma” ifadesi sıkça geçiyor. Peki bu kadar konuşulan bu terim aslında ne anlama geliyor? Genellikle ilişkilerde geri duran, duygusal olarak uzak duran insanların altında bu bağlanma stili yatıyor olabilir. Bu durumun kökeni çocuklukta başlıyor ve çoğu zaman fark edilmeden yetişkinlik ilişkilerine taşınıyor. Gelin iyice irdeleyelim...
Kaçıngan bağlanma nedir ve nasıl gelişir?
Kaçıngan bağlanma tarzı, genellikle çocuğun duygusal olarak ulaşılmaz ya da aşırı eleştirel bir ebeveynle büyümesi sonucu ortaya çıkar. Bu tarz bir bakım modeli, çocuğun ihtiyaç duyduğu duygusal destekten yoksun kalmasına neden olur. Ebeveyn, temel fiziksel ihtiyaçları karşılayabilir ancak çocuğun duygusal ihtiyaçlarına karşı duyarsızdır.
Bunun sonucunda çocuk, duygularını bastırmayı, kendi başına baş etmeyi ve dış dünyaya karşı mesafeli durmayı öğrenir. Bu öğrenilen davranış kalıbı, yetişkinlikte de etkisini sürdürür ve romantik ilişkilerden arkadaşlıklara kadar birçok alanda kendini gösterebilir.
Yetişkinlikte bu bağlanma tarzına sahip bireyler genellikle oldukça bağımsız ve duygusal bağlardan uzak durma eğilimindedir.
Duygusal yakınlık kurmakta zorlanırlar, hatta çoğu zaman bunu bilinçli olarak reddederler. Dışarıdan bakıldığında oldukça güçlü ve kendiyle barışık görünseler de içten içe bağ kurma ihtiyacı hissedebilirler.
Yakın ilişkilerde duygularını paylaşmakta zorlanırlar, sır saklama veya sadakatsizlik gibi davranışlar da bu bağlanma stilinin parçası olabilir.
Kaçıngan bağlanma yalnızca ebeveyn tutumlarıyla sınırlı değil.
Çocuklukta yaşanan fiziksel veya duygusal travmalar da bu bağlanma stilini tetikleyebilir. Bunun yanı sıra daha “görünmez” davranışlar da etkili olabilir: Ağlayan bir çocuğa cevap vermemek, duygusal tepkileri bastırmak, çocuğun sorunlarıyla alay etmek ya da kuralcılıkla duyguları bastırmak gibi.
Hatta bazı araştırmalar, genetik yatkınlığın da rol oynayabileceğini gösteriyor. Özellikle COMT adlı bir genin varyantı, dopamin ve stresle ilgili hormonların düzenlenmesini etkileyerek kaçıngan bağlanma riskini artırabiliyor. Ancak alanda daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyuluyor.
Kaçıngan bağlanmanın da kendi içinde farklı türleri bulunuyor.
Anksiyöz-kaçıngan bağlanma stiline sahip kişiler, bir yandan ilgiye ve yakınlığa çok ihtiyaç duyar ama karşılık alamayacaklarını düşündükleri için ilişkide kaygı yaşarlar. Kıskançlık, sürekli onay arayışı ve ilişkideki her ayrıntının fazlasıyla önemsenmesi bu türün özelliklerindendir. Korkulu-kaçıngan bağlanmada ise kişi ilişki ister ama aynı anda ondan korkar; bir an yakınlık kurarken, bir an sonra partnerini iter.
Diğer taraftan güvensiz-kaçıngan bağlanma tarzı ise daha çok yalnızlığı benimseyen ve duygusal yakınlıktan tamamen kaçınan bireylerde görülür. Bu kişiler dışarıdan mesafeli ve bağlanma korkusu yaşayan biri gibi görünse de içten içe ilişkisel yakınlığa duydukları ihtiyaçla çatışma yaşayabilirler.
onedio
Normal
