
SALT II, 1972'den 1979'a kadar Birleşik Devletler ve Sovyet müzakereciler arasındaki stratejik nükleer silahların üretimini azaltmak amacıyla yapılan bir dizi görüşmedir. Bu, SALT I görüşmelerinin bir devamı olmuştur ve iki ülke temsilcileri tarafından yürütülmüştür. SALT II, iki tarafın da stratejik kuvvetlerinin bütün kategorideki teslimat araç sayısını 2250'ye indiren ilk nükleer silah antlaşmasıdır.
SALT II antlaşması, ABD'ye SSCB'nin üçüncü nesil ICBM silahları olan SS-17, SS-18 ve SS-19'la birlikte Çoklu Bağımsız Hedeflenebilir İniş Aracı'nı silahlandırmayı vazgeçirmeye yardım etmiştir. 1970'li yılların sonlarında SSCB'nin füze tasarım büroları, her füzeye 10-38 savaş başlığı olacak şekilde deneysel sürümlerini geliştirdi. Ayrıca Sovyetler, gizlice, Tu-22Mleri 30 taneye indirecekleri ve onlara kıtalararası menzil vermeyeceklerine dair anlaştılar. Özellikle bu, Birleşik Devletler'in, Sovyetler'i Orta Menzilli Nükleer Kuvvetler'in silahlanma alanındaki çabalarını sınırlandırmak için önemliydi.
SALT II Antlaşması yeni füze programlarını yasakladı (yeni bir füze anda dağıtılan füzeleri göre% 5 daha iyi bir anahtar parametre ile biri olarak tanımlanır), böylece her iki taraf da yeni bir stratejik füze tipleri gelişimini sınırlamak zorunda kaldılar. Ancak Birleşik Devletler, Başkan Carter'ın ilk vurma hamlesine göre çok yavaş ve temel savunma sistemi olmasını dilediği, en gerekli programları olan Trident ve Cruise füzelerini korumuştur. Buna karşılık, SSCB sadece korumak amaçlı, sözde "ağır ICBM" olan 308 tane SS-18 füzelerini tutmuştur.
Stratejik rampaları sınırlamak için yapılan antlaşma, Leonid Brejnev ve Jimmy Carter tarafından Viyana'da 18 Haziran 1979'da imzalandı. Amerika Birleşik Devletleri Senatosu'nun anlaşmayı onaylamasını reddetmesine yanıt olarak, Dış İlişkiler Komisyonu Senatosu'nun genç bir üyesi, Delaware senatörü Joseph Biden, Sovyet Dışişleri Bakanı Andrey Gromyko ile bir araya gelip "Amerikalıların ilgileri ve kaygıları" hakkında eğitim vermiş ve ne Eyalet Sekreterliği'nin ne de Carter'ın elde edeceği bazı değişiklikleri güvence altına almıştır.
Anlaşmanın imzalanmasından altı ay sonra, Sovyetler Birliği Afganistan'ı işgal etti ve aynı yılın Eylül ayında, Amerika Birleşik Devletleri, bir Sovyet muharebe tugayının Küba'da konuşlu olduğunu keşfetti.(Başkan Carter bu tugayın Küba'ya yeni konuşlandığını iddia etse de 1962'deki Küba Füze Krizinden beri tugay Küba'daydı.) Bu gelişmeler ışığında, antlaşma Amerika Birleşik Devletleri Senatosu tarafından hiçbir zaman onaylanmadı. Yine de, Reagan Yönetimi, Sovyetlerin anlaşmayı ihlal ettiğini söylerek SALT II anlaşmasından çekilene kadar bu görüşmeler, iki tarafı da 1986'ya kadar onore etti.
Daha sonraki tartışmalar Stratejik Silahların Azaltılması Anlaşması'nın (START) ve Nükleer Denemelerin Kapsamlı Yasaklanması Antlaşması altında gerçekleşti.