
“Hiç kimse bir şey bilemez, hatta bu bile kesin değildir.” anlayışına dayalı, Pyrrhon’un şüphecilik öğretisidir. İnsan düşüncesinde metafizik uydurmalara bir tepki olarak beliren şüphecilik anlayışı, Antik Çağ Yunan bilgicileriyle başlamaktadır; fakat bir felsefe yolu, yeni bir anlayış olarak şüphecilik, Pyrrhon’nun öğretisi olarak kabul edilir.
Bu şüpheciliğin ana şiarı şöyle özetlenebilir: Doğru olduğuna inandığınız şeylere güvenemezsiniz; çünkü onlar hakkında yanılıyor olabilirsiniz. Bu bağlamda denilebilir ki her şey sorgulanabilirdir ve her şeyden şüphe edilebilir. Bu nedenle açık fikirli olmak, kendimizi bir düşünceye körü körüne adamamak, bizi hayal kırıklığına uğramaktan koruyacaktır.
Bu, eski Yunan ve daha sonra Roma’da birkaç yüzyıl popüler olan bir felsefi akım olan şüpheciliğin ana öğretisidir. Pyrrhon şüpheciliğine aynı zamanda kökten şüphecilik de denilmektedir. Pyrrhonculuk; Sokrates, Platon ve Aristoteles üçlüsünün ortak çabayla yoğurup yerleştirdikleri bilgi tutkusuna karşı bir tepki olarak belirmiştir.















Ağaç şeklinde