Zeze kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63755)

Şu an bende böyleyim. Çocukluğumdan beri güvendiğim sevdiğim insanları sildim. Yediğimiz içtiğimiz ayrı geçmeyen insanlardı. Sonra bir baktım, benim mutluluğumu değil kendi çıkarlarını düşünüp beni ateşe atabiliyorlar. Ve yine onların istediği yolu yürümedin diye sevgiye bağlayabiliyorlar. Neymiş onları sevdiğim için sözlerinden çıkmam sanmışlar. Oysa bende diyorum ki, beni sevselerdi benim hayatımı etkileyecek bir olayın içine benim adıma karar verip sokmaya çalışmazlardı. Kendilerini haklı sanıyorlar halen.
Sildim hepsini. Şimdi onlara yakın olan kim varsa onlardan da uzak duruyorum. Nereden ne gelir güvenemiyorum.
Bende çok duvarlar ördüm. Ama o duvarları görünmez kılan şeylerde oluyor. Samimiyet gerçekten o duvarları bazen yok ediyor. O duvarları görmüyorsun bazen. :)
Hep derim hayat değil, zor olan insanlar diye :)

Dua ' kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63758)

Ama şöyle de bir durum var, o kadar masum düşünüyoruz ki bazen bu duvarı neden örmüştüm ben ya diyosun :D
Biz bu saflıkla çok yaşamayız (Kendi adıma yani) ;dedikodu;

Delinin1i kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63761)

Yemezsen büyüyemezsin dedikleri şey kazıkmış meğer.. insanları tanıdıkça :D

Dua ' kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63758)

Ama şöyle de bir durum var, o kadar masum düşünüyoruz ki bazen bu duvarı neden örmüştüm ben ya diyosun :D
Biz bu saflıkla çok yaşamayız (Kendi adıma yani) ;dedikodu;

Zeze kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63772)

Evet ben de çok çabuk unutuyorum. Bize bir adım geldiklerinde bir de, bin adım gitme huyumuz var ;kararsız;
Bence bizde bu şans varken, çabuk ölmez, çok çekeriz
Olsun yine de buna da şükür deyip aslanlar gibi dimdik durabiliyoruz. Bakıyorsun, ne kadar güçlüymüşüm ki bunu da kaldırdım diyorsun, önüne daha sağlam adımlarla bakabiliyorsun ;tebessüm;

Dua ' kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63774)

Bazen güçlü olmak, insanı daha da güçsüzleştiriyor. Bazen haykıra haykıra ağlamak da lazım, bazen destek almak lazım. Kendini Çok güçlü görmek de bir sebep değil maalesef.

Etin kemiğinden çekiliyor çünkü zamanla :(
Uffff dertlendim gene, bir de içme diyorsun :D ;nono;

Zeze kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63776)

Biz kendi kendimizi ayağa kaldıramadığımız sürece, hiçbir tedavi bizi iyileştiremez. :)
Benim şu an rutin hayat sıkıntıları dışında bir sıkıntım yok. Zamanın da çok kırıldım, incindim. Arada hatırlıyor muyum hatırlıyorum ama bugün ki bizi oluşturan da onlar değil mi?
Bazen içim çok daralır, şöyle yüksek ses müziği takarım kulağıma, ağlarım öyle hafiflerim ki. En iyi psikiyatristlerden daha iyi tedavi ediyor.

Mesela ben de ağlarken kahve içtiğimi biliyorum :D
Bende ayrı değişiğim ;tebessüm;

Dua ' kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63781)

Ben de yakın zamanda çok büyük bir felaket yaşadım, hala daha şokundan çıkamadım. Bazen çok çıkmaza düşüyorum. Yaşamak bile anlamsız geliyor, ama hayata bağlayan sebeplerden dolayı elim kolum bağlı :)
Hayat bazen çok ağır darbeler vurur. Bu kadar güçlü olmasaydım diyorum şu sıralar :)

Zeze kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı (Mesaj 63816)

Öyle deme güçsüz olmak insanı daha çok çıkmaza sokar.
Buradan baktığım da aklı başında, aklı selim düşünebilen birisin. Güçlü olmasaydın eğer aklı selim düşünemezdin hatta şu cümleleri kurabiliyor olmazdın bence.
Hep iyi ol <3
Hayat hep güzel insanlar çıkarsın karşına, güzel günlerin olsun hep ;çiçek;