Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Aslında mutsuzluklar yetinmeyi bilmemekten ileri geliyor. Baktığımızda belki kendimize göre öyle çok aşırı mükemmel hayatlarımız yok. Daha iyisiyle kıyaslarız hep. Ama mutlulukta biraz sahip olduğun değerlerin kıymetini bilmekten geçiyor. :)

Şu an baktığımda herkesin her şeyi var ve bir doyumsuzluk söz konusu. Ve günümüzde artık bu durum çığrından çıktı.

Farklı bir konuya geçicem ama...
Eskiden de vardı tüketim mesela fakat ben pandeminin dünyanın şartlarını ve insanların yaşam koşullarını çok değiştirdiğini düşünüyorum.

Pandemi de evde kalmak, insanları psikolojik olarak yemeye odakladı. Ve gereksiz ilaç ve vitamin alımları vs. İnsanların kimyası da bozuldu.

Bizden sonrakilerin Allah yardımcısı olsun diyorum ben. Biz yine iyi kötü bir şekilde büyüdük. Doğan çocuklar bile doyumsuzluğun içine büyüyor. Anneler sanki çocuk eksik kalacakmış gibi her şeyi alıyorlar. Çocukken benim konuşan bebeğim olmadı da eksik mi kaldım. Aksine sokaklarda büyüdüğüm için mutluyum.

Bu yüzden ne yaşarsam yaşayayım, üzüldüğüm anlar olsa da, halime isyan etmeye utanıyorum açıkçası :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Evet, çok haklısın. Bilmiyorum biz de ebeveyn olsak belki bu şekilde düşüneceğiz, hiçbirşeyleri eksik olmayacak. Geçen bi arkadaşımla konuşurken söyledim şimdi de aklıma geldi. Bütün insanların "özellikle pandemiden sonra" kontrollü bir şekilde psikolog muayenesinden geçmeli. Ne bilim bi kbb, dahiliye, ortapediye gidilir gibi tüm insanların belli süreler içinde psikilojilerine baktırmaları gerek. Misal yeni ehliyet alanlar, veya okula başlayanlar, evlenenler, boşananlar, çocuğu olanlar, 40 yaş üstü falan, liste böyle uzar gider ;gülümseme;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Belki çocuğum olmadığı için böyle konuşmak kolay geliyor bana bilmiyorum. Ama niyetim sevgileri tam olsun, diğer maddi şeyleri eksik olsun kafasında.
Aslında çocukların ne paraya, ne oyuncağa ihtiyaçları var, anne babalarının zamanına ihtiyaçları var. Anne-babalar çalışınca çocuklara zaman ayıramayınca hiçbir şeylerini eksik etmemek istiyor. Ama eksik olan aslında anne-babanın varlığı. Şu an böyle düşünüyorum umarım bende zaman ayırabilirim çocuklarım olduğunda, elimden geldiğinin fazlasını yapmaya çalışıcam bu konuda.

Söylediklerinde çok haklısın, psikolojik tedavi şart. Pandemi cidden bizi bozdu. Covidin tehdidi ayrı, evde alışılan o home office çalışma şartlarının, hareketsiz yaşam tarzının bıraktığı sağlık tehdidi ayrı, bir de psikolojik etkisi ayrı.

Böyle işte valla işimiz zor :)

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Kesinlikle aynı düşüncedeyim, bende 16 yaşımdan (lise bittiğinden) beri çalışıyorum. Prim sürem doldu o derece :D
Şimdi de istiyorum ki bir çocuğum olunca herşeyi arkamda bırakıp kendi sevgimle, emeğimle büyüteyim.
Ama gel gör ki işi bıraksam herşeyden eksik kalacağız belki.
Hangisi doğru bilmiyorum.

Hayırlısı ile nasip olsun da görelim artık ;sevmek;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Bu hayat pahalılığında gerçekten çalışmakta önemli, çocukların duyguları da önemli.
İkisinden de feragat etmeden kendi ihtiyaçlarımızı ötelicez yada. :)
Hakkında her şeyin en hayırlısı, en güzeli olsun ;gül;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Emin, hepimiz için hayırlısı ne ise o olsun :)
Seninle sohbet etmek güzel ;dans;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Seninle de sohbet etmek çok keyifli ;kalbim;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Bu arada eski bir forumcu olarak, yardımcı olmamı istediğin bir durum olursa elimden ne geliyosa destek olmaya çalışırım.

Eski hevesim yok sadece ;uğurböcegi;

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

Varlığın yeter bence <3

Yanıt: Sohbet - Muhabbet
 

@Regex kardeşim nerde benim ya, hiç sesi çıkmıyor ;beğenmedim;