Doğrucu Davut

Doğruluktan yana olsam da bu sıfatın olumsuzlama amaçlı kullanıldığını düşünüyorum. Haksız da sayılmazlar keza.

Her doğruyu her yerde söylemenin olumlu bir davranış olduğu kanısında değilim. Bunun abartılmış biçimi patavatsızlığa, hatta arabozuculuğa girer ve doğruluktan çıkılır. Örneğin bir arkadaşım var. Bu arkadaşımın üçüncü bir kişi ile olan diyaloğu konusunda rahatsızlıklarım bulunuyor ve kendisine bu konuda düşüncelerimi belirtiyorum. Kendisi de o an için bana hak veriyor ve aramızda bir konuşma gerçekleşiyor. Sonra benim fikirlerim değişiyor, ama an be an arkadaşımla kritik etmeyeceğim pek tabii ki. Arkadaş kalkıp bütün mahalleye ama sen şöyle demiştin, yok bunu demiştin vs. şeklinde yayın yaptığında; bunun adı doğruluk, doğruculuk olmaz. Bu açık art niyettir ve bunu ancak senin kötülüğünü isteyen, samimiyetini hak etmeyen, söylediklerini kendisinde tutamayan insan yapar. Bu yüzden dobralık, açık sözlülük, doğruculuk sınırları aşıldığında gelinen Doğrucu Davutluk mertebesi bana göre olumlu bir yer değildir. Arkadaşın, dostun görevi senin iyiliğini düşünmek ve insan ilişkilerinde gördüğü tehlikeler konusunda seni ikaz etmek olabilir ancak sen bu serzenişin paralelinde hareket etmiyorsun diye müdahil olup ortalığı bulandırmaya çalışması, burnunu sokması doğrulukla açıklanabilecek bir şey değildir.