Firavun Faresi Hakkında Bilinmesi Gerekenler

Firavun faresi, Asya ve Afrika’nın ormanlarında ve ovalarında yaşayan küçük, bir fare türüdür ve görünüşte gelinciğe benzemektedir. Oldukça cesur mizacından dolayı, firavun faresi binlerce yıldır insan mitlerine ve hikâyelerine konu olmuştur. Bununla birlikte, bir firavun faresinin hayatı, bu efsanelerin öne sürdüğünden çok daha karmaşık ve ilginçtir. Mongoose, Herpestidae ailesinin üyeleridir ve yaklaşık 20 cinse 34 ayrı türe sahip küçük etobur memelilerdir. Yetişkinler olarak, kiolları 1-6 kilogram ve vücut uzunlukları 23 ile75 santimetre arasında farklılık göstermektedir. Asya ve Güney Avrupa’da bir cins yaygın olmasına ve birkaç cins yalnızca Madagaskar’da bulunmasına rağmen, esas olarak Afrika kökenlidir. Evcilleştirme sorunları üzerine yapılan son araştırmalar (yine de İngilizce akademik basınında), esas olarak Mısır veya beyaz kuyruklu firavun faresi (Herpestes ichneumon) üzerine odaklanmıştır.

Mısır firavunu (H. ichneumon) orta büyüklükte bir firavun faresidir, yaklaşık 2-4 kg (4-8 lb.) ağırlığında, ince gövdeli, yaklaşık 50-60 cm (9-24 inç) ve yaklaşık 45-60 cm (20-24 inç) uzunluğunda kuyruğa sahiptirler. Kürkü kırçıllı gridir, belirgin şekilde koyu renkli bir kafa ve alt uzuvları vardır. Küçük, yuvarlak kulakları, sivri ağzı ve püsküllü kuyruğa sahiptirler. Firavun faresi, tavşanlar, kemirgenler, kuşlar ve sürüngenler gibi küçük ila orta boy omurgasızları içeren genelleştirilmiş bir diyete sahiptirler ve ayrıca daha büyük memelilerin leşlerini de yemektedirler. Modern dağılımı, Sina yarımadasından Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ne Doğu Akdeniz’de ve İber yarımadasının güneybatı kesiminde Avrupa’da olmak üzere tüm Afrika’ya yayılmıştır. National Geographic’e göre yetişme ortamları, çoğu firavun faresi türü Afrika’da bulunmaktadır, ancak bazıları Güney Asya’da ve İber Yarımadası’nda da yaşamaktadırlar. Bazı firavun faresi türleri, Karayipler ve Hawaii adaları gibi dünyanın diğer bölgelerine de bulunmuştur. Firavun fareleri, karmaşık bir tünel sisteminden oluşan yuvalarda veya çöller ve tropikal ormanlar da dâhil olmak üzere birçok farklı manzara türündeki ağaçlarda yaşamaktadırlar. Örneğin gür kuyruklu firavun faresi, nehirlerin yakınındaki ova ormanlarında ve Gambiya firavunu otlaklar, kıyı çalılıkları ve ormanlık alanlarda yaşamaktadırlar.
Bazı firavun faresi türleri çok sosyaldir ve koloniler adı verilen büyük gruplar halinde yaşamaktadırlar. ADW’ye göre kolonilerin 50’ye kadar üyesi olabilmektedir ve diğer firavun faresi türleri yalnız yaşamayı sevmektedirler. Şeritli firavun faresi kolonileri bir takım olarak birlikte yaşamakta, seyahat etmekte ve savaşmaktadırlar. Animal Planet’a göre, bir bölgede yaklaşık bir hafta kalmaktadırlar, sonra bir dalga içinde başka bir yere hareket etmektedirler, tıpkı bir kuş sürüsünün göç ettikleri zamanki gibidir. Bu fareler gündüzleri aktif geceleri uyumaktadırlar. Gün boyunca birbirleriyle sürekli gevezelik etmekte, grup hareketlerini, toplayıcı bilgileri ve diğer önemli mesajları muhtemelen koordine etmek için ünlü ve hece kombinasyonlarını kullanarak, insan konuşmasına benzer ayrı ses birimlerini birleştirmektedirler. Beslenmeleri omnivorlardır, yani hem et hem de bitki örtüsünü yemektedirler. Genellikle kuşlar, sürüngenler, balıklar, yılanlar, yengeçler, kemirgenler, kurbağalar, böcekler ve solucanlar gibi küçük hayvanları yemeyi tercih etmektedirler. Ayrıca diyetlerini yumurta, kuruyemiş, meyve, kök, çilek ve tohumlarla tamamlamaktadırlar. National Geographic’e göre, firavun farelerinin yumurtaları sert nesnelere karşı kırdığı bilinmektedir. Yavruları ise Firavun faresinin üreme alışkanlıkları üzerine çok fazla çalışma yapılmamıştır. ADW’ye göre firavun farelerinin Mart-Mayıs ve Ekim-Aralık aylarında ürediğine inanılmaktadır. 42 ila 105 günlük gebelik süreleri vardır ve bir seferde bir ila dört yavru doğurmaktadırlar. Bebek firavun farelerine yavru, bir grup yavruya da çöp denmektedir. Firavunların 9 ay ila 2 yaş arasında tamamen olgunlaştığı ve vahşi doğada 6 ila 10 yıl yaşadığı düşünülmektedir.

Uluslararası Doğa Koruma Birliği’ne (IUCN) göre, firavun farelerinin çoğu tehdit altında olarak listelenmektedir ancak nesli tükenmiş değildirler. İronik olarak, 1800’lerde firavun fareleri, şeker kamışı plantasyonlarındaki kemirgen popülasyonlarını kontrol etmek için Hawaii ve Batı Hint Adaları’na tanıtılmıştır. Bu giriş, birçok kuş türünün ve diğer hayvanların neredeyse yok olmasına neden olmuştur. Aslında, küçük Asya firavunu, dünyanın en kötü istilacı yabancı türlerinden biri olarak listelenmiştir. Diğer gerçeklerde ise bazı firavun fareleri efsanevi yılan dövüşçüleridir. Hint gri firavun faresi, özellikle kobralar gibi zehirli yılanlarla savaşmaya ve yemeye olan düşkünlüğüyle bilinmektedir. Rikki-tikki-tavi, Rudyard Kipling’in bir kobra ile savaşan genç bir firavun faresi hakkındaki kısa öyküsüdür. National Geographic’e göre, Mongooses 20 yıla kadar esaret altında yaşayabilmektedir. Pek çok firavun faresi türünün, anal bezlerinden salgıları nedeniyle çok güçlü, hoş olmayan bir kokusu vardır ve hint firavun fareleri birbirlerini tımar etmektedirler.

Firavun Fareleri ve İnsan Varlıkları
İnsanların veya atalarımızın işgal ettiği arkeolojik alanlarda bulunan en eski Mısır firavunu Tanzanya’daki Laetoli’dedir. H. ichneumon kalıntıları, Klasies Nehri, Nelson Körfezi ve Elandsfontein gibi birkaç Güney Afrika Orta Taş Devri sitelerinde de bulunmuştur. Afrika’da, H. ichneumon Holosen sitelerinde ve erken Neolitik sitesinde tespit edilmiştir. Diğer firavun fareleri, özellikle Hint gri firavunu, H. edwardsi, Hindistan’daki Kalkolitik bölgelerden (MÖ 2600-1500) bilinmektedir. Harrappan Lothal’da küçük bir H. edwardsii, MÖ 2300-1750 civarı Moğollar heykellerde görülmüştür ve hem Hint hem de Mısır kültürlerinde belirli tanrılar ile ilişkilendirilmiştir. Bu görünümlerin hiçbiri mutlaka evcil hayvanları temsil etmemektedir.

Evcilleştirilmiş Firavun Faresi
Aslında firavun fareleri kelimenin tam anlamıyla evcilleştirilmemiş gibi görünmektedir. Beslenmeye ihtiyaç duymamaktadırlar, kediler gibi avcıdırlar ve kendi yemeklerini yiyebilmektedirler. Kediler gibi vahşi kuzenleriyle çiftleşebilmektedirler ve firavun fareleri vahşi doğaya geri dönmektedirler. Firavun farelerinde zamanla fiziksel bir değişiklik olmamıştır, bu da işte bazı evcilleştirme sürecini düşündürmektedir. Bu fareler kediler gibi, erken yaşta yakalandıklarında evcil hayvanlar olabilmektedirler ve aynı zamanda kediler gibi, haşaratları minimumda tutmada iyidirler. Firavun fareleri ve insanlar arasındaki ilişki, Yeni Mısır Krallığı’nda (MÖ 1539-1075) evcilleştirmeye doğru en azından bir adım atmış gibi görünmektedir. Mısır firavunlarının Yeni Krallık mumyaları Bubastis’in 20. hanedan bölgesinde ve Roma dönemi Dendereh ve Abydos’ta bulunmuştur. Onun içinde Natural History ilk yüzyılda yazılmış, Pliny yaşlı Mısır’da görüldüğü bir firavun faresi bildirilmiştir. Mısır firavununu, muhtemelen Emevi hanedanlığı döneminde (MS 661-750) güneybatı İber yarımadasına getiren İslam medeniyetinin genişlemesiyle ortaya çıkmıştır. Arkeolojik kanıtlar, MS sekizinci yüzyıldan önce Avrupa’da Pliyosen’den daha yakın zamanda hiçbir firavun faresinin bulunmadığını göstermektedir.



Avrupa’da Mısır Firavunosunun Erken Örnekleri
Portekiz’in Nerja Mağarası’nda neredeyse eksiksiz bir H. ichneumon bulunmuştur. Nerja’nın İslami dönem işgali de dâhil olmak üzere binlerce yıllık mesleği vardır. Kafatası 1959’da Las Fantasmas odasından çıkarılmış ve bu odadaki kültürel birikintiler Kalkolitik Çağ’a kadar uzansa da, AMS radyokarbon tarihleri, hayvanın mağaraya 6. ve 8. yüzyıllar arasında (885 + -40 RCYBP) girdiğini göstermektedir. Daha önceki bir keşif, orta Portekiz’deki Muge Mezolitik dönem kabuk ortalarından elde edilen dört kemiktir ve bunlar kafatası, pelvis ve iki tam sağ ulnadır. Muge’nin kendisi güvenli bir şekilde 8000 AD 7600 cal BP arasına tarihlendirilse de firavun faresi kemiklerinin kendisi MS 780-970 kalibrasyona dayanmaktadır ve bu da onun öldüğü yerdeki erken birikintilere çok fazla gömüldüğünü göstermektedir. Bu keşiflerin her ikisi de, Mısır firavunlarının MS 6-8. Yüzyıl İslam medeniyetinin genişlemesi sırasında güneybatı İberya’ya, muhtemelen MS 756-929’da Cordoba Emirliği’ne getirildiği imasını desteklemektedir.