
1596 yılında Günberi (Perihelion) ve günötesi (Aphelion) kelimeleri Alman gök bilimci, matematikçi ve astrolog Johannes Kepler tarafından gezegenlerin Güneş etrafındaki yörünge hareketlerini tanımlamak için ilk kez kullanıldı.
Sözcükler, peri- (Yunanca: περί , yakın) ve apo- (Yunanca: ἀπό , uzakta) kelimelerinden oluşur. Ayrıca Yunanca güneş ( ἥλιος , veya hēlíou ) kelimesine eklenir. Yunanca ‘peri’ (yakın) ve ‘helios’ (güneş) anlamına gelir.
- 17. yüzyılda Johannes Kepler ve Isaac Newton, yörüngelerin izlediği temel gezegen yasalarını (yörünge kanunları) keşfetti.
- 19. yüzyılda Merkür’ün Günberi kaymasının, klasik yerçekimi teorisinin öngördüğünden yüzyılda yaklaşık 43 ark saniyesi kadar farklı olduğu gözlemlendi.
- 1916 yılına gelindiğinde Albert Einstein’ın Görecelilik teorisi (genel görelilik kuramı), Kepler’in yörünge yasalarının daha ayrıntılı bir tanımını verdi.
- Tarihler 11 Mayıs 1984’ü gösterdiğinde Dünya, Mars’tan güneş diski boyunca geçerken gözlemlenmişti.
- 1996 yılında ise Gelgit aralıkları geliştirildi. Sumich, JL, Dünya’nın günberi sırasında gelgit aralıklarının arttığını bildirdi.