
“Zift” kelimesi genellikle organik kimya alanında kullanılan bir terimdir ve bitkilerin veya petrolün yüksek sıcaklık ve basınç altında parçalanması sonucu oluşan katı, yapışkan bir maddeyi ifade eder.
Zift, yoğun kıvamlı bir katran türevidir ve organik maddelerin çeşitli işlemlerden geçirilmesi sonucu elde edilir. Siyah ve yapışkan bir atık madde olan zift, soğuk hava koşullarında tamamen sertleşir ve kırılgan bir yapıya sahip olurken, ılık hava koşullarında ise yumuşar. Daha yüksek sıcaklıkta tamamen eriyebilen ve yoğun bir kokuya sahip olan zift, oldukça koyu bir siyah renge sahiptir ve sakıza benzer bir biçime sahiptir. Bu sebeple, halk arasında zift bazen “karasakız” olarak da anılır.
Zift, odun, linyit ve taşkömürünün damıtılması sonucu elde edilen katranın daha fazla işleme tabi tutulmasıyla oluşur. Katranın daha sonra damıtılıp içerisindeki diğer organik maddelerden ayrıştırılmasıyla geriye kalan madde, zift olarak bilinir. Bu işlem sırasında ziftin yapısı ve özellikleri, kullanılan kaynak malzemenin özellikleri ve damıtma yöntemi gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir.
Ziftin yapısı, kimyasal olarak karmaşık olabilir ve bileşenleri, özellikle hidrokarbonlar, çözücülere bağlı olarak değişebilir. Bununla birlikte, genellikle karbon, hidrojen, oksijen ve küçük miktarlarda azot ve kükürt içerirler.
Ziftler, farklı kaynaklardan ve oluşum süreçlerinden kaynaklanabilecek farklı özelliklere sahip olabilirler. Örneğin, petrolden çıkarılan ziftler, çoğunlukla hidrokarbonlar, reçineler, asfaltenler ve aromatik bileşikler gibi bileşenler içerirken, odun zifti gibi bitkisel kaynaklı ziftler daha çok lignin, selüloz ve diğer organik bileşikler içerir.
Ziftler, bazı endüstriyel uygulamalarda kullanılır, örneğin asfalt yapımı, koruyucu kaplamalar, boya üretimi, çimento yapımı gibi alanlarda kullanılırlar. Ayrıca, bazı tıbbi uygulamalarda ve müzik aleti yapımında da kullanılırlar.













Normal
