Orta Çağ Avrupasında Osmanlı Devleti’nde Uygulanan Toprak Sisteminin Özellikleri
Orta Çağ Avrupası’nda Feodalite Egemenken Osmanlı Devleti’nde Uygulanan Toprak Sisteminin Özellikleri Nelerdir?
Feodalite Sistemi: Köylü (yoksul kesim), Burjuva (zengin kesim), Aristokratlar (Soylu kesim) ve Din Adamları (Rahip, Papaz, İmam gibi din ile ilgili olan meslekler) gibi grupların bir piramit şeklinde değerlendirildiği yönetim şeklidir. Bu yönetim biçimi Feodalite Sistemi olarak da adlandırılmaktadır.
Osmanlı Devleti’nde Feodalite Sistemi egemenken topraklar üç çeşide ayrılmaktaydı. Bunlardan birincisi vakıf, kurum ve kuruluşlara ait olan ve toplumdaki dengeyi sağlamayı amaçlayan özel olan ve satılması yasak olan topraklardı. Bunlardan ikincisi tamamen halka aittir. Savaş sırasında fethedilirken Gayr-i Müslümanlara ait olmasıdır. Ya da savaştan önce ve sonrasında da Müslümanlara ait olup olamamasına göre alınan verginin değiştiği sistemdir. Son olarak üçüncüsü ise tamamen devlete ait (olan ocaklık, tımar gibi) topraklardır. Bu topraklar aynı zamanda da devlete ait olup bir yandan da vergi karşılığı halka verilendir. Devlet bu topraklardan artı ürünlerden de fazla olarak vergi almaktadır.
Hybrid şeklinde göster
