
Orta Çağ’da Asya ile Avrupa arasındaki ticari faaliyetler çoğunlukla ticaret yolları aracılığıyla gerçekleşmiştir. Bu ticaretlerde genel olarak ipek, ipekli kumaş, porselen, madeni eşyalar, kağıt, baharat, tuz, cam eşya, şarap, at, hayvan ürünleri, değerli madenler, taşlar ve ziynet eşyalar taşınmıştır. Ticaret yolları, ekonomik durumların yanı sıra kıtalar arasında kültür alışverişine de imkan sağlamıştır.
Bu ticaret yollarında araç olarak, kara ticaretinde deve ve katırlarla at tarafından çekilen tekerlekli arabalar taşım aracı olarak kullanılırken, deniz taşımacılığında ise yelkenli gemiler kullanılırdı. Kara da ve denizde kullanılan araçların hızı yüzünden yolculuklar kimi zamanlarda aylarca sürebiliyordu. Orta Çağ’da üç yelkenli gemilerin, pusula ve haritanın da kullanımına başlanmasıyla denizciliğin ticari değeri artmaya başlamıştır. Ticari mallar, kervanlar ile uzun veya kısa süren yolculuklar sonucunda tüketiciye ulaşırdı. Farklı mesafelerdeki bu yolculuklar bazen bir kentin ticari bölgesinde sonlanır veya bir ülkeden başka bir ülkeye devam ederdi. Kervanların mola verdiği ve ticari malların tüketiciye ulaştığı mekanlara tarih boyunca farklı isimler verilmiştir.