
Günümüzde Türkiye Cumhuriyeti olarak da geçen Türkiye sözcüğünün anlamı, topraklarının büyük çoğunluğu Anadolu’da, geri kalan küçük bir kısmı ise Trakya’da yer alan bir ülke olarak tanımlanabilir. Tarih boyunca “Türkiye” sözcüğüne farklı uygarlıklar tarafından farklı anlamlar yüklenmiştir. Türkiye sözcüğü eski Fransızca’daki Turquie sözcüğünden türetilmiştir. Orta Çağ Latin ülkelerinde “Türkiye” sözcüğü Turchia ve Turquia olarak geçmektedir. Ayrıca bu sözcüğün “Τουρκία” olarak isimlendirildiği bazı Yunan kaynakları bulunmaktadır. 1369 senesinde Chaucer tarafından Orta Çağ İngilizcesinde ilk defa (ilk olarak Turkye, ardından Torke daha sonrasında Turkie ve Turky) olarak yazılmıştır.
Ayrıca Osmanlı İmparatorluğundan, diğer uygarlıklar ve devletler tarafından Türkiye ya da Türk Medeniyeti olarak bahsedilirdi. Türkiye sözcüğünün tarih boyunca adlandırılmasının incelenmesi için öncelikle Türk kelimesinin tarih içindeki anlamlarına bakmak gerekmektedir. Türk sözcüğünün tarihi süreç içerisinde güçlü ve kuvvetli anlamında kullanıldığı anlaşılmaktadır. Ayrıca miğfer anlamında kullanıldığı ve türemek fiilinden üretildiği vb. görülmektedir. Türk kültüründe Göktürk Yazıtlarında, Türk kelimesinin ilk kez görüldüğü kaynaklardan bir tanesidir. 11. yüzyılda yapılan Türk göçleri ve bölgede Türk nüfuzunun kurulmasından sonra, Türkiye adı Anadolu coğrafyası için kullanılmaya başlanmıştır. Avrupa tarafından 13. yüzyılda daha büyük bir coğrafi bölge olan “Büyük Türkiye” adıyla anılmaya başlanmıştır. Günümüzde Türklerin göçmüş olduğu coğrafi bölgeler Türk yurdu olarak anılırken, bulunduğumuz ülke Türkiye adını almıştır.