Hayat Hep Beklemekle Geçiyor

Yağmurlu bir gece..
Kapalı havalar oldum olası hüzünlendirir beni. Bir de duygusal müzik eşlik ederse geceye..Yürek hüzünlenir gözler yaşarır,adeta özlemler dile gelir iki damla gözyaşlarında…
Gecenin en koyu saati yaklaşıyor, birazdan herkes uykuya çekilecek .
Anılarınla, hayallerinle,yaşanmışlıkların ve yaşamak istediklerinle kalacaksın bir başına
Bir ses duymak isteyeceksin, gecenin derinliklerinden gelen fısıltıyı andıran bir ses adeta.. İnsan çok özlediği zaman her şeyi özlediğine benzetirmiş.Yağmurun derinden gelen sesini tıpkı ayak sesi geliyormuşçasına dinleyeceksin..Usul usul yaklaşıyormuşçasına..
Yüreğinde delice bir özlemle, birazda sabırsızca bekleyeceksin ayak sesinin yaklaşmasını. Yorgun bedenine inat, kapatmayacaksın gözlerini, direneceksin kışa, ayaza direndiğin gibi. Geleceğine inat direneceksin, taze tutacaksın umut çiçeklerini.
İşte tam da şu anda gecenin en koyu, hüznün en yoğun olduğu zaman dilimindesin.Ayak sesleri yaklaşacağına giderek uzaklaşıyor adeta .Fısıltı giderek duyulmaz bir hal alıyor. Yağmur diniyor..Gözlerin artık direnemiyor uykusuzluğa .İşte özlemle uyuduğun bir gece daha, diğer gecelerin gibi, geçen ömrün gibi. Bir gecen daha özlemle ,beklemekle geçiyor .. Hayat hep beklemekle geçiyor.

Papatya-2015