
Türkiye’de tarih dersinin amaçları ilk kez 1924’te ilkokul, ortaokul ve lise programlarının yeniden düzenlenmesi sırasında belirlenmiştir. Örneğin 1927-1928 öğretim yılında ilkokullarda uygulanan programda tarih dersinin amaçları “Çocuklara Türk milletinin mazisi hakkında malumat verip onlarda milli şuur uyandırmak, bu günkü medeniyetimizin uzun bir mazinin mahsulü olduğunu anlatmak, büyük şahısların hayat ve hareketleri tasvir edilerek çocuklara imtisâle şayan numuneler göstermek.” olarak belirtilmiştir.
1932’de yayınlanan tarih dersi öğretim programında tarih dersinin amaçları ile dönemin Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel şu ifadeyi kullanmıştır; “Irkımızın medeniyete baş olması tezini ve Orta Asya’nın dünya medeniyetinin beşiği davasını tarihten önceki zamanlardan bugüne getirerek öğrencilere öğretmek ve bütün dünya olaylarını Türk mihveri etrafında ele almanın sistemli şeklini göstermiştir.”
1983 yılında kabul edilen Tarih dersi öğretim programında yer alan tarih dersinin amaçları ana hatlarıyla; “Türk tarihinin dünya tarihi içindeki yeri ve önemini, Türk milletinin zekâ, kabiliyet ve meziyetlerini benimsetme, büyük medeniyetler kurmuş köklü bir geçmişe sahip büyük bir milletin evladı olduklarının sorumluluğunu duyurmak, milli kültürü muasır medeniyetler seviyesine çıkarma yolunda sürekli çaba göstermeleri ve bu uğurda her fedakârlığı göze alabilmeleri bilinci kazandırma, tarihte şahsiyetlerin rolünü göstermek, Atatürk ve diğer Türk büyüklerinin milli ve evrensel yönlerini tanıtmak suretiyle onlarda insanlığa sevgi, saygı ve hizmet verme duygusunu uyandırmak, milli bağımsızlık ve demokrasinin değerini kavratmak, yurt ve millet bütünlüğünü koruma bilinci kazandırma, yurt ve dünya sorunlarını iyi değerlendiren, çözüm üretebilen milli, manevi ve maddi değerlere yürekten bağlı kişilik kazandırmak” şeklindedir.