Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim

**Zeze** · 28 Kasım 2023, 09:54

İnsanlar kırabilse keşke onları engelleyen prangaları,
Özgür bırakabilseler ruhlarını...
O zaman tüm güzel duygular çıkardı belki açığa.
Herkes gizliyor içindekileri,
Yüzlerde sahte gülümsemeler, mutluluklar...
Oysa tek ihtiyacımız olan samimiyetti.
İnsanları içtenlikle kucaklayabilseydik, özgürleşecekti ruhumuz.
Sonsuz olacaktı sevgiler...
Sahte gülümsemelerin, maskelerin arkasına gizledik,
Her gün çiçek gibi soldu sevgiler, kurudu kalplerimizdeki toprak.
Duyguları zayıflık olarak görmeye başladığımız gün kaybettik biz...
Belki de bu yüzden dünyayı kurtarmasını beklediğimiz sevgi,
Sonsuzlaşamadığı için, kurtaramadı dünyayı!

Zeze

**Zeze** · 03 Aralık 2023, 16:53

Erkin Koray'ın da şarkı da dediği gibi;
Öyle bir geçer zaman ki...
Bu bir sene nasıl geçti bilmiyorum,
Bazen çok yavaş, bazen çok hızlı...
Onu bir de gelin kalbime sorun,
İçinde 4 mevsimi de yaşadı bu yıl...
Öyle bir yıl oldu işte.
Artık yıllara anlam yüklememeye,
kesin konuşmalar yapmamaya karar verdim.
Ders oldu bana, emin konuşmalarım, aceleci hallerim...
Belki beceremedim kulaklarımı tıkamayı, hayatı umursamaz yaşamayı,
Ama şu kalbim çok güzel sevdi, bir tek sevmeyi iyi bildi...

Neyse şarkıyı da bırakalım buraya...
Allah rahmet, nurlar içinde uyusun.

**Zeze** · 05 Aralık 2023, 08:59

Şairinde dediği gibi, beni bu havalar mahvetti.
Bir sıcak, bir soğuk...
Kendime gelemiyorum.
İnsanlar gibi havada dengesizleşti...
Yat, kalk, işten eve, evden işe...
Kendimden kaçmak için, uykuya tutturuyorum hayatı.
Oysa artık zamanı etkili kullanmam gerekiyor, bense erteliyorum her şeyi.
Yaş ilerliyor ve zaman durmuyor yerinde.
Kendimi yoğunlaştırmam lazım, yoğunluk dinç tutar insanı.

**Zeze** · 08 Aralık 2023, 12:31

Nihan Kaya'nın Kırgınlık kitabında yazdığı;

"Varlığım kimilerini çok incitiyor. Bu yüzden hep hafif olmak istedim. Ayaklarımı yere bir kar tanesi kadar hafif basmak. Ayaklarımı yere basmıyormuş gibi basmak. İz bırakmadan yaşamaya öyle gayret ediyorum ki, kendim de kendime karşı görünmez oluyorum bazen. Arasam da kendimi bulamıyorum.

Beni saran renklerimi onları görmekten rahatsız oluyorlar diye içime sakladığımdan beri, vücut ısımı da kaybettim. Şimdi her sıcaklıkta üşüyorum. "

Satırlarında ki gibiyim...

Hayatım hep böyle olmuştu, kimseye yük olmamak için, kalbime yük olmuştum hep... Sevdiklerini sandığım kim varsa, ben değil emeklerimdi sevdikleri.
Kimseye yük olmamak için, kendimden verdiğim ödünlermiş onların sevdiği... Ben değilmişim...

Hala da öyle değil mi? Seni sen olduğun için sevmiyorlar, yanında olmuyorlar.

En çokta bu acıtıyor insanı, kimde ne kadarım biliyorum... İçime döndüğümde bakıyorum kocaman bir enkaz var orada. Kalbimden uzaklaştığımda, kendimi kandırdığımda hiçbir şey yokmuş gibi... Kalbim ölmüş gibi...

Oysa ben bu hayatta bir tek kendime yük oldum...
Kimseye değil...

**Zeze** · 13 Aralık 2023, 22:10

**Zeze** · 17 Aralık 2023, 20:17

Bir gün düşünün, hem en mutlu gününüz olup, hem de en hüzünlü gününüze dönüşmüş...
İşte öyle bir şey.
Bazen bazı acılar öyle derindir ki;
Ne siz anlatabilirsiniz, ne kimse anlayabilir sessiz çığlıklarınızı...
Acının dili yoktur, sessizdir,
Yaranız öyle derinlerdedir ki,
Nefesinizi kesercesine, kanar durur içten içe...

**Zeze** · 18 Aralık 2023, 21:35

Şu an avazım çıktığı kadar bağırmak, çığlık atmak istiyorum.
Tek yapmak istediğim bu.
İçim artık öyle bir doldu ki.
Bir insanın her şey mi üstüne gelir, hiç mi bir şey yolunda gitmez.
İş ortamında orasını burasını açıp, kafasıyla değil orasıyla burasıyla prim yapanların döneminde aynı havayı soluyup, işini hakkıyla yapmaya çalışmak ne kadar zormuş.

En önemlisi anlaşılamamak.
Bazen yalnızlık ülkesinde yaşıyorum da, hiç kimsenin duymadığı sadece kendimin duyduğu yalnızlık dilimi konuşuyorum diye düşünüyorum.
Sanırım böyle bir dil var ve bu yüzden kimse duymuyor beni.
Sanırım yalnızlığımı alıp gerçekten herkesin hayatından çıktığımda, yokluğumun sessizliğini duyduklarında anlayacaklar...

Ve o zaman çok geç olacak ve cevabım:
"Yalnızlığımı işitmediniz, yokluğumun sessizliğine mahkum edildiniz" olacak...

Yoruldum!
Sadece "hiç" olmak istiyorum...
Ne kimsenin kızı,
Ne kimsenin kardeşi,
Ne kimsenin arkadaşı,
Kimsenin hiçbir şeyi olayım...
Yeter ki huzurlu olayım.

**Zeze** · 21 Aralık 2023, 16:22

Atın beni denizlere,
Yalan dünya size kalsın!

**Zeze** · 21 Aralık 2023, 17:26

Ruhumu nasıl özgürleştirebileceğimi düşünüp duruyorum,
Sonra böyle vazgeçme perileri geliyor bana.
Ruhunu çalan, seni senden eden işe istifanı bas, çek git diyorum kendime.
Sonra?
Yeni bir işe girme, bu kapitalist sistemin dayatması işler hep aynı zaten...
İşe devam etmeyince, yeni bir işe girmeyince mesleki yükselmede yalan...
Sanki neyime yarayacaksa, ölünce kefenden başka ne geliyor bizimle, kapitalist sistem yüzünden ömrümüz boş insanların tatavalarıyla geçiyor.

Şöyle toplayacaksın pılını pırtını, cep telefonunu da kıracaksın şöyle gönül rahatlığıyla.
Kimse ulaşamayacak...
Yerleşeceksin bir gece konduya, yiyeceğin kadar sebzeni ekecek, kuşların sesini dinleyecek, sessizliğin huzuruna varacaksın.
Yalnız öleceksin belki ama kalabalık yalnızlık çekmeyeceksin.
Herkesin etrafı kalabalık ama aslında çok yalnızlar.
Bu şehir, bu hengame yutuyor hepimizi.

Şöyle istifamı basıp çekip gidebilsem kuytu köşelere ne iyi olurdu. Hazır yıl sonuda gelmişken.

**Zeze** · 14 Şubat 2024, 22:30

Bazen diyorum, yaşadık işte, daha ne yaşayacağız...
Ya da yaşayıp ne yapacağız...
Hep aynı düzen...

İçime dönüyorum,
Dışıma bakıyorum, dışarıya bakıyorum,
İnsanlara, dünyaya...

Hep aynı telaş, aynı döngünün içinde sıkışmış gibiyiz...
Bazen öylece durur, düşünürüm, sanki dışarıya bakar gibi, uzaktan bir yabancı gibi seyredeyim hayatımı film seyreder gibi...
Tahayyül ederim bazen... Geçmişi süzerim, didiklerim...

Ve bazen diyorum napıyoruz biz ya?
Cidden hayat bu kadar işte...
Napıyoruz, napıyorsunuz...
Ne bu telaş...
Ne bu hengame,
Bu kavgalar,
Bu hırs,
Bu kötülükler,
Bu kıskançlıklar,
Düşmanlıklar...

Ya insanların kokuşmuş düzenlerinin bir parçası olup, o iğrençliğin içine dahil olup, özünüzü kaybetmeye mahkum olacaksınız,
Veya insanların kokuşmuş düzenlerinin parçası olmadığınız için yalnızlaştırılmaları görmezden gelip, inadına kafa tutacaksınız bu düzene...

İnadına devam kafa tutmaya...
Sorun yalnızlaşmak değil ben doğuştan yalnızım, sorun geçmişi sorguya çektiğimde akıllanmamış olmak hepsi bu...
O da insanlığımızdan işte.

28 Kasım 2023, 09:54	#131
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim İnsanlar kırabilse keşke onları engelleyen prangaları, Özgür bırakabilseler ruhlarını... O zaman tüm güzel duygular çıkardı belki açığa. Herkes gizliyor içindekileri, Yüzlerde sahte gülümsemeler, mutluluklar... Oysa tek ihtiyacımız olan samimiyetti. İnsanları içtenlikle kucaklayabilseydik, özgürleşecekti ruhumuz. Sonsuz olacaktı sevgiler... Sahte gülümsemelerin, maskelerin arkasına gizledik, Her gün çiçek gibi soldu sevgiler, kurudu kalplerimizdeki toprak. Duyguları zayıflık olarak görmeye başladığımız gün kaybettik biz... Belki de bu yüzden dünyayı kurtarmasını beklediğimiz sevgi, Sonsuzlaşamadığı için, kurtaramadı dünyayı! Zeze Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

03 Aralık 2023, 16:53	#132
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Erkin Koray'ın da şarkı da dediği gibi; Öyle bir geçer zaman ki... Bu bir sene nasıl geçti bilmiyorum, Bazen çok yavaş, bazen çok hızlı... Onu bir de gelin kalbime sorun, İçinde 4 mevsimi de yaşadı bu yıl... Öyle bir yıl oldu işte. Artık yıllara anlam yüklememeye, kesin konuşmalar yapmamaya karar verdim. Ders oldu bana, emin konuşmalarım, aceleci hallerim... Belki beceremedim kulaklarımı tıkamayı, hayatı umursamaz yaşamayı, Ama şu kalbim çok güzel sevdi, bir tek sevmeyi iyi bildi... Neyse şarkıyı da bırakalım buraya... Allah rahmet, nurlar içinde uyusun. Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

05 Aralık 2023, 08:59	#133
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Şairinde dediği gibi, beni bu havalar mahvetti. Bir sıcak, bir soğuk... Kendime gelemiyorum. İnsanlar gibi havada dengesizleşti... Yat, kalk, işten eve, evden işe... Kendimden kaçmak için, uykuya tutturuyorum hayatı. Oysa artık zamanı etkili kullanmam gerekiyor, bense erteliyorum her şeyi. Yaş ilerliyor ve zaman durmuyor yerinde. Kendimi yoğunlaştırmam lazım, yoğunluk dinç tutar insanı. Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

08 Aralık 2023, 12:31	#134
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Nihan Kaya'nın Kırgınlık kitabında yazdığı; "Varlığım kimilerini çok incitiyor. Bu yüzden hep hafif olmak istedim. Ayaklarımı yere bir kar tanesi kadar hafif basmak. Ayaklarımı yere basmıyormuş gibi basmak. İz bırakmadan yaşamaya öyle gayret ediyorum ki, kendim de kendime karşı görünmez oluyorum bazen. Arasam da kendimi bulamıyorum. Beni saran renklerimi onları görmekten rahatsız oluyorlar diye içime sakladığımdan beri, vücut ısımı da kaybettim. Şimdi her sıcaklıkta üşüyorum. " Satırlarında ki gibiyim... Hayatım hep böyle olmuştu, kimseye yük olmamak için, kalbime yük olmuştum hep... Sevdiklerini sandığım kim varsa, ben değil emeklerimdi sevdikleri. Kimseye yük olmamak için, kendimden verdiğim ödünlermiş onların sevdiği... Ben değilmişim... Hala da öyle değil mi? Seni sen olduğun için sevmiyorlar, yanında olmuyorlar. En çokta bu acıtıyor insanı, kimde ne kadarım biliyorum... İçime döndüğümde bakıyorum kocaman bir enkaz var orada. Kalbimden uzaklaştığımda, kendimi kandırdığımda hiçbir şey yokmuş gibi... Kalbim ölmüş gibi... Oysa ben bu hayatta bir tek kendime yük oldum... Kimseye değil... Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

13 Aralık 2023, 22:10	#135
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

17 Aralık 2023, 20:17	#136
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Bir gün düşünün, hem en mutlu gününüz olup, hem de en hüzünlü gününüze dönüşmüş... İşte öyle bir şey. Bazen bazı acılar öyle derindir ki; Ne siz anlatabilirsiniz, ne kimse anlayabilir sessiz çığlıklarınızı... Acının dili yoktur, sessizdir, Yaranız öyle derinlerdedir ki, Nefesinizi kesercesine, kanar durur içten içe... Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

18 Aralık 2023, 21:35	#137
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Şu an avazım çıktığı kadar bağırmak, çığlık atmak istiyorum. Tek yapmak istediğim bu. İçim artık öyle bir doldu ki. Bir insanın her şey mi üstüne gelir, hiç mi bir şey yolunda gitmez. İş ortamında orasını burasını açıp, kafasıyla değil orasıyla burasıyla prim yapanların döneminde aynı havayı soluyup, işini hakkıyla yapmaya çalışmak ne kadar zormuş. En önemlisi anlaşılamamak. Bazen yalnızlık ülkesinde yaşıyorum da, hiç kimsenin duymadığı sadece kendimin duyduğu yalnızlık dilimi konuşuyorum diye düşünüyorum. Sanırım böyle bir dil var ve bu yüzden kimse duymuyor beni. Sanırım yalnızlığımı alıp gerçekten herkesin hayatından çıktığımda, yokluğumun sessizliğini duyduklarında anlayacaklar... Ve o zaman çok geç olacak ve cevabım: "Yalnızlığımı işitmediniz, yokluğumun sessizliğine mahkum edildiniz" olacak... Yoruldum! Sadece "hiç" olmak istiyorum... Ne kimsenin kızı, Ne kimsenin kardeşi, Ne kimsenin arkadaşı, Kimsenin hiçbir şeyi olayım... Yeter ki huzurlu olayım. Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

21 Aralık 2023, 16:22	#138
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Atın beni denizlere, Yalan dünya size kalsın! Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

21 Aralık 2023, 17:26	#139
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Ruhumu nasıl özgürleştirebileceğimi düşünüp duruyorum, Sonra böyle vazgeçme perileri geliyor bana. Ruhunu çalan, seni senden eden işe istifanı bas, çek git diyorum kendime. Sonra? Yeni bir işe girme, bu kapitalist sistemin dayatması işler hep aynı zaten... İşe devam etmeyince, yeni bir işe girmeyince mesleki yükselmede yalan... Sanki neyime yarayacaksa, ölünce kefenden başka ne geliyor bizimle, kapitalist sistem yüzünden ömrümüz boş insanların tatavalarıyla geçiyor. Şöyle toplayacaksın pılını pırtını, cep telefonunu da kıracaksın şöyle gönül rahatlığıyla. Kimse ulaşamayacak... Yerleşeceksin bir gece konduya, yiyeceğin kadar sebzeni ekecek, kuşların sesini dinleyecek, sessizliğin huzuruna varacaksın. Yalnız öleceksin belki ama kalabalık yalnızlık çekmeyeceksin. Herkesin etrafı kalabalık ama aslında çok yalnızlar. Bu şehir, bu hengame yutuyor hepimizi. Şöyle istifamı basıp çekip gidebilsem kuytu köşelere ne iyi olurdu. Hazır yıl sonuda gelmişken. Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter SiyahSancaktaR bunu beğendi. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

14 Şubat 2024, 22:30	#140
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Bazen diyorum, yaşadık işte, daha ne yaşayacağız... Ya da yaşayıp ne yapacağız... Hep aynı düzen... İçime dönüyorum, Dışıma bakıyorum, dışarıya bakıyorum, İnsanlara, dünyaya... Hep aynı telaş, aynı döngünün içinde sıkışmış gibiyiz... Bazen öylece durur, düşünürüm, sanki dışarıya bakar gibi, uzaktan bir yabancı gibi seyredeyim hayatımı film seyreder gibi... Tahayyül ederim bazen... Geçmişi süzerim, didiklerim... Ve bazen diyorum napıyoruz biz ya? Cidden hayat bu kadar işte... Napıyoruz, napıyorsunuz... Ne bu telaş... Ne bu hengame, Bu kavgalar, Bu hırs, Bu kötülükler, Bu kıskançlıklar, Düşmanlıklar... Ya insanların kokuşmuş düzenlerinin bir parçası olup, o iğrençliğin içine dahil olup, özünüzü kaybetmeye mahkum olacaksınız, Veya insanların kokuşmuş düzenlerinin parçası olmadığınız için yalnızlaştırılmaları görmezden gelip, inadına kafa tutacaksınız bu düzene... İnadına devam kafa tutmaya... Sorun yalnızlaşmak değil ben doğuştan yalnızım, sorun geçmişi sorguya çektiğimde akıllanmamış olmak hepsi bu... O da insanlığımızdan işte. Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 4 (0 üye ve 4 konuk)

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı e-posta olarak gönder
Görüntüleme stilleri
Normal Karışık şekilde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim

ForumAdası üyelerinin kişisel sayfaları olarak da kullanabilecekleri; günlük tutabilecekleri ve hoşuna giden görsel, yazı paylaşımlarında bulunabilecekleri bölüm.