Günün Şiiri

BİR ÖZLEM BİR TÜRKÜ

Ne gökyüzü sarhoş ne akşam
Yalnızca türkülerde
Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam
Gülmek için ölmek midir bu
Çoğalmak için bölünmek midir yoksa
kim söyler şimdi bana
Bunca türkünün içinde
Ağıtlarla taşınan bu yük nedir
Konuştukça söz başı bir zincir
Sustukça susmak için bir emir
Menekşeler emirle açılmaz ki
Neden çalınır bu düdükler
Bu kampanyalar bu ziller
Sevmenin de saati olmaz ki
Ne gökyüzü sarhoş ne akşam
Yalnızca türkülerde
Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam
Nasıl da kaldık böyle uzaklarda
Anam anam
Yürüsem beton bu yerler
Ne olur şimdi sanki
Binsem bu türkülerin kanatlarına
Uçup yanına konsam
Bir çocuk denli rahat ve sıcak
Başımı dizlerine koysam
Ağlasam ağlasam
Ne gökyüzü sarhoş ne akşam
Yalnızca türkülerde
Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam
Ah bu türküsüz yerde türküler
Beni kendilerine gömdüler
Buz kesildi dudaklarım
Söyleyemedim en güzel sözlerimi
Kuşlar söyler akıp giden ırmaklar söyler
Bu ağıt yükü çekilir elbet
Bu sessizlik çölü geçilir derler

ADNAN YÜCEL

To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.



To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.

Zeze kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı BİR ÖZLEM BİR TÜRKÜ Ne gökyüzü sarhoş ne akşam Yalnızca türkülerde Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam Gülmek için ölmek midir bu Çoğalmak için bölünmek midir yoksa kim söyler şimdi bana Bunca türkünün içinde Ağıtlarla taşınan bu yük nedir Konuştukça söz başı bir zincir Sustukça susmak için bir emir Menekşeler emirle açılmaz ki Neden çalınır bu düdükler Bu kampanyalar bu ziller Sevmenin de saati olmaz ki Ne gökyüzü sarhoş ne akşam Yalnızca türkülerde Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam Nasıl da kaldık böyle uzaklarda Anam anam Yürüsem beton bu yerler Ne olur şimdi sanki Binsem bu türkülerin kanatlarına Uçup yanına konsam Bir çocuk denli rahat ve sıcak Başımı dizlerine koysam Ağlasam ağlasam Ne gökyüzü sarhoş ne akşam Yalnızca türkülerde Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam Ah bu türküsüz yerde türküler Beni kendilerine gömdüler Buz kesildi dudaklarım Söyleyemedim en güzel sözlerimi Kuşlar söyler akıp giden ırmaklar söyler Bu ağıt yükü çekilir elbet Bu sessizlik çölü geçilir derler ADNAN YÜCEL