Alıntı:
![]() BİR ÖZLEM BİR TÜRKÜ Ne gökyüzü sarhoş ne akşam Yalnızca türkülerde Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam Gülmek için ölmek midir bu Çoğalmak için bölünmek midir yoksa kim söyler şimdi bana Bunca türkünün içinde Ağıtlarla taşınan bu yük nedir Konuştukça söz başı bir zincir Sustukça susmak için bir emir Menekşeler emirle açılmaz ki Neden çalınır bu düdükler Bu kampanyalar bu ziller Sevmenin de saati olmaz ki Ne gökyüzü sarhoş ne akşam Yalnızca türkülerde Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam Nasıl da kaldık böyle uzaklarda Anam anam Yürüsem beton bu yerler Ne olur şimdi sanki Binsem bu türkülerin kanatlarına Uçup yanına konsam Bir çocuk denli rahat ve sıcak Başımı dizlerine koysam Ağlasam ağlasam Ne gökyüzü sarhoş ne akşam Yalnızca türkülerde Bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam Ah bu türküsüz yerde türküler Beni kendilerine gömdüler Buz kesildi dudaklarım Söyleyemedim en güzel sözlerimi Kuşlar söyler akıp giden ırmaklar söyler Bu ağıt yükü çekilir elbet Bu sessizlik çölü geçilir derler ADNAN YÜCEL |
Bu vesileyle anıyorum. Ruhu şad olsun.

Yüreğine sağlık Zezecim.
